BİTMEYEN SEVDA (TAMAMLANDI)

Yaşıyor...yaşıyor

Bitmeyen Sevda 2.Bölüm

''Ömer odadan çıkarak koridorda ilerler ve köşeyi dönünce Zehra ile çarpışırlar ve birbirlerinin gözlerinde kaybolup giderler. İkisi de neler olduğunu anlamaya çalışırken Canan , Salim , Tahir ve Yakut kenardan onları seyrediyordu. Yılların özlemini , hasretini ve hüznünü bedenlerinin her hüceresinde hissediyordu iki aşık yıllara geçse de hiç bitmemiş bir gram bile eksilmemişti bu sevda. Birkaç saniye sessizce bakışmanın ardından sessizliği ilk bozan Ömer olmuştu.''

Ömer: Sen? Sen ya...yaşıyorsun! "Der ve Zehra olayın şokundan Ömerin kollarında bayılır.''

Birkaç dakika sonra.

Canan: Efendim canım.

Sabah: Canan nasılsın Zehra nasıl? Arıyorum açmıyor

Canan: Sabah çok kötü şeyler oldu

Sabah: Ne oldu?

Canan: Zehra herşeyi öğrendi Sabah.

Sabah: Öğrendi mi?

Canan: Evet öğrendi dakika bir gol bir hastaneye giriş yapar yapmaz Ömerle çarpışmasınlar mı?

Sabah: Hastane mi?

Canan: Boşver mühüm birşey yok Tahir düştü oynarken acile getirdik. İşte Zehra da Ömerle çarpışınca düştü bayıldı uyanmasını bekliyoruz.

Sabah: Neler olmuş yaa...

Canan: Sen merak etme tatlım ben burdayım kontrol bende. Gerçi Ömer canımıza okuyacak ama ne demişler korkunun ecele faydası yok.

Sabah: Beni gelişmelerden haberdar et kapatıyorum şimdi Levent arıyor.

Canan: Hangi Levent? Zehranın Levent mi? Yani Zehraya abayı yakan Levent

Sabah: Evet ta kendisi şuan İstanbulda hatta.

Canan: Bir o eksikti. Neyse sonra konuşuruz artık.

Birkaç dakika sonra.

Canan: Anlayacağın herşey Hatice teyzenin oyunuydu bir birinizden uzak kalırsanız belalarda size bulaşmaz diye düşündü malum Ercan Keserin hedefinde Zehra vardı onu öldürüp sana acı çektirecekti. Bize gelince evet söylemeliydik sana çünkü Zehra zaten zor dönemden geçiyordu işte sonrasında da hamileliktir bebektir doğumdan sonrasıdır falan derken söyleyemedik bir türlü ama İstanbula gelmesine de hiç engel olmadık teyzemin engel olmaya çalışmasına da izin vermedik. Gerçi teyzem de bir bakıma haksız sayılmaz siz evliyken Zehranın başı bir türlü beladan kurtulmadı.

Ömer: Demek öyle...5 yıl önce olanları ne çabuk unuttun? Çetinle beraber olup bizden para koparmaya çalışmalar , Çetinin borçlu olduğu adamların Zehrayı kaçırması , senin numaradan intiharların Zehraya hayatı zindan etmelerin... Sen de İstanbula gelişinle az bela açmadın Zehranın başına istersen bunu tartışmayalım. Ayrıca biz gayet mutluyduk başımıza felaketler silsilesi gelmiş olsa bile.

Canan: Neyse seninle bunları tartışmiycam. "Der ve odadan çıkar.''

Ömer: Yaşıyor...yaşıyor.

Levent: Zehra canım iyi misin? "Der odaya girerek."

Ömer: ......

Levent: Merhaba ben Levent Zehranın....

Ömer: Anladım Zehranın eşi olmalısınız

Levent: Şey ben....

Ömer: Ben artık kalkayım. "Der ve kalkıp gider."

Koridorda.

Yakut: Canım Zehra nasıl oldu?

Ömer: Bilmiyorum hadi gidelim.

Arabada

Ömer iç ses: Neymiş Zehra üzülmesinmiş...Ne kadar üzüldüğü belli daha bir senem dolmadan evlendiğine bakarsak....

2.Bölümün Sonu

sevgigumus1981
Karasu5858
sevda220479
ferideehmedli
zehom_hazer
lena9232
AytenBalk
BelksMelikeYidz
elifnurdemir123