One And Only // Larry Stylinson

4

Ben Harry'yi böyle hayal ediyorum. Aklınızda görüntü oluşması için buraya koyayım dedim.

Harry bu sefer gözlerini açarken daha da zorlanmıştı. Üşüdüğünü hissediyordu ve-

Hapşırmıştı.

Burnu akmaya başlamıştı. Ah, hayır. Hasta olamazdı. Harry hasta olamazdı.

Zorla yatağından kalktı ve odasından çıktı. Banyoya gidip günlük işlerini halletti. Banyodan çıktı ve odasına gitti.

Dolabını açıp siyah pantolonunu ve siyah tişörtünü aldı. Bir de siyah hırkasını.

Üstünü giyindi ve ardından ayakkabılarını giydi. Bahar ayındalardı. Her an grip olması olası bir durumdu.

Harry gözlerini birkaç kez kırpıştırdı. Uykusu vardı ve uyumak istiyordu.

Odasından çıktı ve aşağı indi. Evden çıkacağı zaman annesi önünü kesmişti. "Sabah sabah nereye?"

"Biraz dolaşacağım."

Anne kurt kaşlarını çattı ve yanakları kızarmış oğluna baktı. Elinin tersini Harry'nin alnına koydu. "Harry senin ateşin var." dedi endişeyle.

Harry nazikçe annesinin elini tuttu ve alnından çekti. "Ben iyiyim, anne. Bir şeyim yok."

Burnunu çekti ve annesine gülümsedi. Ardından da öksürmüştü.

Annesi daha da endişelenmişti. "Oğlum sen hastasın."

"Değilim. Dışarı çıkıp yürüyeceğim."

Anne kurtun gözleri parladı. Annesi bir Alfaydı. "Sözüme karşı mı geliyorsun?"

Harry ofladı ve salona doğru yürüdü. Kendini koltuğa attı. Anne gülümsedi. "Çorba yapıp geliyorum. Bir yere ayrılma."

Harry başını salladı ve biraz kestirmek için yaslandı.

-

"Alfa! Alfa beni duyuyor musun? Alfa bana cevap ver!"

Harry zorla gözlerini açtı. Gözlerini açtığı zaman direkt annesini görmeyi beklerken ona endişeyle bakan mavi gözleri gördü.

Louis elini, Harry'nin yanağına koydu. "Tanrım! Yanıyorsun!"

Harry sızlandı ve tekrar gözlerini kapattı.

Louis endişeyle Anne'e döndü. "Ilık bez getirir misiniz?" dedi.

Anne koşarak mutfağa girdi.

Harry gözlerini tekrar açtığı zaman Louis'nin ona hâlâ endişeyle baktığı gördü. Bu Harry'yi farklı hissettirmişti.

"Senin burada ne işin var?" dedi hırıltılı bir ses ile. Louis, "Niall için gelmiştim. Seni koltukta görünce selam vermek istedim ama duymadın." dedi.

Harry 'hm'ladı ve tekrar gözlerini kapattı. Gözlerini kapatışından aklına bu sefer endişeyle bakan mavi gözler gelmişti.

"Alfa gözlerini aç." Anne elindeki bezi Louis'ye verdi. Louis, Harry'nin yüzünü ve boynunu silerken endişeyle dudağının içini kemiriyordu.

"Duş alman gerek, Alfa."

"Hayır." diye sızlandı Harry. "Hem ben çok üşüyorum." Şimdi ise çocuk gibi davranmaya başlamıştı.

Louis gözlerini devirdi. "Ateşin olduğu için olabilir mi?"

Harry burnundan nefes verdi ama burnu tıkalı olduğu için nefes alamadı.