Huxley Academy: School of Heirs with Special Abilities

Chapter 3: First Day

Chapter 3: First Day

Papunta na ako ngayon sa Principal's Office. Alam kong late na ako, pero hindi ako kinakabahan. Wala naman akong pake eh.

Nasa tapat na ako ng pinto ng Principal's Office at pumasok ako ng hindi kumakatok.

"So you're the tranferee?" she asked me pero nakatalikod siya sakin.

Paano niya nalamang transferee ako na hindi pa niya ako tinitignan? Atsaka hindi rin ako kumatok?

"Yeah." boring na sagot ko.

Humarap na siya sakin habang nakaupo parin siya sa malaking silya niya. Sa pagkakataong yun, dun ko binasa ang pagkatao niya. So, she have the ability of enhaced senses kaya pala alam niyang pumasok ako kahit hindi ako kumatok, Principal Mary Lancaster.

"You're late, Miss Miller." she said with her cold voice

"I know." I rolled my eyes at her.
Obvious naman kasi na late na ako tas sasabihin pa niya.

"You're feisty huh?" she let out a chuckle and then smiled at me

"Where's my sched?" diretsong tanong ko kasi ayoko magsayang ng oras.

"Oh yes, here." at inabot niya sa akin ang isang papel.

"Thanks." paalis na sana ako ng bigla kong maalala hindi ko pala kabisado tong school na 'to.

"Oo nga pala, hindi ko pa kabisado tong school na 'to. Paano ako makakapunta sa room ko?"

"Nandyan na sa labas ang maghahatid sayo sa room mo." she smiled at me

"Ok" papunta na ako sa pinto at palabas na sana..

"Wait."

I let out a sigh. "What?"

"I just wanted to say that you need to remember the no. 1 rule here. Don't use your ability to kill someone." she said with a calm voice.

I just smiled at her.

"Always remember that. Don't use your ability to kill someone or else." she said na parang binabantaan ako

"Or else what?" nakataray kong tinanong.

"You don't need to know. Basta sinasabi ko sayo, sundin mo ang rules dito sa school. You may go now." tumalikod na siya sakin

Hindi ko na siya sinagot baka ano pang magawa ko kapag nainis ako ng sobra. Lumabas na ako at nakita ko ang isang lalakeng nakasandal sa tabi ng pinto.

He's tall, he have a piercing black eyes, messy brown hair, pinkish lips, long eyelashes & pointed nose. His face screams PERFECTION.

Napailing ako sa pagkatulala ko sakanya, medyo nakakahiya yun ah.

"So you're the tranferee? Miss?" he asked me with his deep husky voice.

"Caitlin Miller." sagot ko na walang kahit anong expression sa mukha ko.

"Nice to meet you, Caitlin." he smiled at me

"Don't call me at my first name, Zion Lowell." I rolled my eyes at him

"How did you know my name? 'Di pa nga ako nakakapag-pakilala sayo eh. Hmm let me guess, you have the ability of telepathy ?" tanong niya sakin habang tinititigan ako ng malalim.

"Maybe?" Nagkibit balikat na lang ako at patuloy na naglakad sa hallway.

Caitlin's POV
Nalaman ko lang na mayroon akong ability of telepathy simula noong kinuha ako ni Miss tyler. Kung hindi siguro dahil sa kanya ay hindi ko malalaman na may nadedevelop pa pala akong ability.