c h a p t e r 15

17 2 0
                                    

Emilia's P.O.V

Bago mag prom and lahat lahat ng gawain nag announce sila ng exam day

AS IN NGAYON! EXAM DAY! LAHAT NG SUBJECT!

Sabay sabay naman, mahihimatay ata ako dito

Kaya agad agad ako tumakbo sa library ng "Accidentally" bump into a tall boy in the landcape are

(You know were the green grass grow)

"Oh I'm sorry" i stood up and nag apologize he took my hand tumingin ako sa boy and realized na si Julian

Julian looked sad and angry but instantly covered it with a smile

"Are you alright emy?" He asked nag nod ako he then kinuha ang kamay ko and naglakad kami

"Saan tayo pupunta?" Tanong ko na hindi alam talaga as in pinag sabay sabay lahat ng gawain

~ Few minutes later ~

"Nandito na tayo" sabi ni jayvee pag tingin ko ay nasa flower park kami

If your wondering malapit sa school namin yung flower park kaya walking distance lang yun

(•0•)

"Ang ganda" sabi ko na suprised

"Kasing ganda mo emy" sabi ni julian nag blush ako like a tomato

"Hindi lang ito yung suprise ko, meron pa pero kailangan mong ipikit ang mga mata mo" sabi niya so I did

I closed my eyes as he guided me in walking to the place

"Here we are" he said and I opened my eyes

It's so beautiful, sunflowers and many flowers

My heart thumps and beats so fast

Why?

Kasi his still holding my hand and this beautiful view was so amazing

In a tree of cherry blossom I saw a little picnic and a little basket

"Let's go" he said and we walked to the picnic area

~ After eating and chatting ~

A/N: Sorry tinatamad ulit ako sa details

"Thank you pala, first time ko mag visit sa Flower Park" sabi ko na hindi mapigilan na mag blush at bumilis ang pag tibok ng puso

"Wala lang yan emy, parang ganito parin yung dati, mag kasama pa rin tayo" sabi niya nag smile

Tayo? Magkasama?

Hindi niya ba naalala? Yung accident nung bata pa kami

"Sorry" lumabas sa aking bibig

Ang salita na hindi ko naikala na seryosohan ko isasabi

"Para saan?" Tanong niya

Hindi ako makasagot pero umiiyak, tumutulo ang aking mga luha

Hindi ko alam kung bakit ako umiiyak pero talga ang saket

Tumingin ako ng palayo sa kanya, kasi diba sinabi ng nanay niya

"Lumayo ka sa anak ko! Wag kang lalapit sa kanya!"

Ang mga salita na napa iyak ako noon

Dahil noon hindi ako sigurado sa aking ginagawa

Nang biglang hinatak ako ni Julian at napayakap ako sa kanya

Ang mga kamay niya ay nasa akin at patuloy pa rin ako umiiyak

"Miss na kita, sa tingin mo ba nakalimutan ko na ikaw? In my middle school days alam mo ba parang may kulang sakin" sabi niya na niyayakap ako na mahigpit

Sinubukan kong umalis sa kanyang mga kamay pero hindi ako nag tagumpay

"I'm sorry julian, pero kailangan ko talaga umalis na" sabi ko na pinipigil ang pag sasaket ng aking lalamunan at puso

Binitiwan niya ako at naglakad ako paalis

~~~~~~~~~~~~~~~~~

A/N: sorry kung hindi ako nag update dahil nag exam kami at review ng review

Thank you sa mga nag babasa at nag vovote 😍

I Fell In Love With You: Book 1Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon