liнe~lie+нe *✰* (тαεκøøκ)

"Quatrième épisode"

Yazıyı gördükten sonra gözlerimi kapatıp 10 saniye boyunca bekledim. Ardından açtım ve tekrardan aynaya bakmıştım. Yazı yok! Evet yazı yoktu?
Cidden kafayı yiyordum. Hızlıca banyodan çıkarak odama girmiştim.
"Kim Taehyung..." gülüşme sesleri geliyordu. "Ah Kim Tae Tae Tae... keşke beni yakından tanısaydım huh?"
Tanrım kafayı yiyeceğim. Yatağımın içine girerek karanlık ve korkulu dolu anılarımla gözümü kapatıyordum.
"Sen bir canavarsın ve çirkinsin Taehyung, kabullen."
Kulaklarımı kapatarak bağırıyordum.

"Ben canavar değilim!"
Sus artık lanet olası. Dizlerimi kendime çekip bir çocuk gibi ağlıyordum. Hıçkıra hıçkıra.
"Sen bir şerefsiz duygusuz birisin! Taehyung!"
Kulaklarımda yankılanıyordu sesler.
"Ben kötü biri değildim! BENİ Kötü yapan senin!"

Lanet olsun unutmak istiyorum seni.
Defolup gitmek istiyorum bu hayattan.
Neden hep kötü ben oluyorum?
Gözlerimden akan yaşlar burnumu çekerek evden ayrılacaktım. Bu ev lanetliydi. Bu ev beni kötü anılarımı geri veriyordu. Bu ev benimle oyun oynuyordu..

****

"Hyung benim aç kapıyı."
Namjoon Hyung'un yanına gelmiştim.
Saat 02:10 olmasına rağmen.
Kapının açılmasıyla sesimin tonunu düzeltip göz yaşlarımı silmiştim.
"Tae? Noldu? Bu saate?"
Kim olsa aynı soruyu sorardı. Bir çocuk gibi korkularımla yüzleşemiyordum. Acıyorum kendime.
"Hyung... bir süreliğine sende kalabilir miyim? Hayır dersen anlarım."
Hayır diyecekti biliyorum. O da yakın bir zamanda evlenecekti. Neden beni alsın ki?

"Tabii ki de Tae! Kalabilirsin."
İşte bu yüzden seni seviyorum ağabey.
"Teşekkür ederim Hyung! Sana çok minnettarım."
Uykulu gözlerle gülümsemesini sununca içeri davet etmişti. Üzerimde giydiğim deri ceketi çıkarıp askıya asmıştım. Namjoon Hyung baya temiz biri. Çok düzenli. Ben ise tamam hiç girmeyeceğim konuya.
"Kusura bakam Hyung bu saate seni rahatsız ettim."
Utanmıştım. Koltuğa otur diye göz temssı kurarak oturmamı sağlamıştı.
Ardından gülümseyerek bacağımı dokunmuştu.
"Sorun ne Taehyung bu saate gelmenin sebebi?"
Soracağını biliyordum. Ne diyecektim? O ev lanetli falan mı?

"Hyung, utanıyorum ama tek yaşamaktan korkuyorum. Ve şu sıralar psikolojik durumlar yaşıyorum. Sanırım delireceğim Hyung anlıyor musun beni?"
Rahatlamıştım. İçimde tuta tuta sonu iyi olmazdı. Korkağın tekiyim. Haklıydı ben korkak bir canavardım.
"Psikoloğa gitmeyi ne dersin?"
Demişti, ayağı kalkarak "Hyung mutfak neresi? Su içmeliyim."
Eli ile işaret ederek mutfağa gidiyordum. Psikoloğa gidemezdim. Gitmem de zaten. Ben iyiyim, sanırım(?)
Dolabı açarak şans eseri bardakları bulmuştum. Bardağı alarak sürahiden suyu döküp içiyordum, ve aynı zamanda da Dışarıyı seyrediyordum.

***
"Kim Taehyung? Orada mısın?
Hadi ama kookie seni bulmaya geldi!"

"Kookie, beni bırakma."
"Üzgünüm Tae! Gidiyorum."

***

"Tae nerede kaldın?"
Namjoon Hyung'un seslenmesi ile bardağı yere düşürmüştüm.
"Hey iyi misin?"
Cam parçalarını toplarken elimi kanatmıştım!
"Ah sakar! Dikkat et kendine! Çık benim odamın karşısındaki odaya, orada uyu ben toplarım burayı."
Kızmasının ardından ayağı kalkarak odaya çıkıyordum. Ben cidden iyi değildim! Yaşayan bir ölü gibiydim
Kapının kulunu hafifçe açarak gıcırtı sesi çıkmıştı. Sanırım kullanılmıyordu bu oda. Belliydi. İçeri girerek odayı süzüyordum. Açıkcası tozluydu ortalık.
Yatağın üzerindeki beyaz çarşafı kaldırarak yere atmıştım.
Yatağın üstüne oturuyordum ki yine o sinir bozucu kapı sesi gelmişti.
"Tae rahatsın değil mi bu oda da?"
Hyung'un demesine karşı gülümsemiştim. "İyiyim ben Hyung. Git sen uyu sabah işe gideceksin sana da yük oldum ama neyse git işte."
Tamam anlamıyla kafasını sallayarak kapıyı tekrar kapatmıştı yatağın içine girerek tavanı seyrediyordum

Hayatım boktan ibaret. Herkese yük oluyorum ya da işkence çektiriyorum.
Tanrım ölmek istiyorum, yaşamaya hakkım yok benim. Herkese zarar veriyorum.

Derin bir of çekerek Elime
Bakıyordum yüzümü buruşturup "Acı hissetmiyorum." Demiştim. Hissetmiyorum. Aşk duygumu kaybettim ben. Aşk nedir neydi o?

"Kookie'im umarım orada rahat uyuyorsundur. Aşkımı hissettiren insan."