Tiffany's POV
Ilang araw din akong nagkulong sa kwarto ko matapos ng confrontation namin ni Luhan. Hindi naman sa nagsisisi ako na pinagtapat ko na yung nararamdaman ko pero hindi ko talaga kayang harapin sya.
Bakit yung mundo ko na parang rainbow dati naging color white at black na?
For days I kept on asking my self, 'Do i really deserve this?'
What have i done wrong?
What i want to do know is to move on.
Why?
Its clear. Napakalinaw naman na si Yoona ang nasa puso nya eh. Yung katiting na pag asa na nandito sa puso ko na one day magiging ako naman ang nasa loob ng puso nya, tuluyan ng nawala.
My hopes all fall apart.
Narealize ko, bakit ko pa kailangan na ipagsiksikan ang sarili ko sa isang taong hindi naman ako mahal diba? Sinasaktan ko lang ang sarili ko. I've used to hurt physically when i was young but now im hurting emotionally.
"Tiffany, its been 3 days at nakakulong ka parin sa kwarto mo. Kumain ka na nga" Rinig ko ang boses ni Sooyoung sa labas at kumakatok. Ayaw kong lumabas. Ayaw kong makita nila akong nagkakaganito. Ayaw kong makita ako ni Luhan na nagpapaapekto parin sa kanya.
At wala naman nakakaalam sa totoong nangyari eh kundi ako lang at si Luhan dahil hindi ko naman sinabi kay Taeyeon yun.
Im am not a coward.
"LEAVE ME ALONE!" Malakas na sigaw ko kaya narinig ko pang napabuntong hininga si Sooyoung.
"Geez, Tiffany. Fix yourself, will you?!" Narinig kong sigaw pa nya
Ilang oras akong umiyak nanaman kaya nagtalukbong ako ng kumot. Naramdaman kong may nagbukas ng pintuan. Duplicate siguro since nakalock ang pintuan ko at nasa akin ang totoong susi. Si Taeyeon lang siguro toh
"Tiffany...." The moment i hear his voice again i froze. How could he? How could he has the guts to talk to me after what he did?
"Go away, Luhan" Galit na utos ko sa kanya
"T-Tiffany let me explain" May bahid ng lungkot at pagmamakaawa sa boses nya at yun ang hindi ko kayang titiisin. No. I have to be strong now. I can't let my heart to be weak all over again. "Wala kang kailangan iexplain, Alam ko na. Kung nandito ka para ipamukha sakin na si Yoona parin, umalis ka nalang. Masyadong masakit" Mahinahong sabi ko
"I-Its not that. But please hear me out"
"Hear you out? Why are you so unfair huh? Why do i have to hear you out when you didn't even hear me out. Your so unfair, Luhan! Just leave me alone! Wala ka lang mapapala sakin!" Sigaw ko sa kanya
"I-Im sorry...."
"Sorry? Your 'sorry' will never change how i feel. Im hurting because of you, Luhan. Why can't you just leave me?! I don't need your sorry anymore. Its too late! Its nonsense!" Malakas na sigaw ko sa kanya.
Good thing soundproof ang kwarto ko kaya hindi nila maririnig sa baba.
"I love you..." Nanigas ako ng sinabi nya yan.
"W-What?"
He's lying. He is lying
"I love you. Im sorry naging sobrang tanga ako at hindi ko naramdaman yang pagmamahal mo sakin pero Tiffany eto na mahal na kita" Sabi nya sakin habang nakatitig sa mga luhaang mata ko.
Napahigpit ang hawak ko sa unan at saka sinabi ang mga salitang hinding hindi ko gustong sabihin
"Sorry, hindi na kita mahal"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sunny's POV
"How is she?" Tanong ko kay Sooyoung pagbaba nya sa kwarto ni Fany. "She still doesn't wanna eat. Luhan is there in her room. They are probably talking about something private" Sagot ni Sooyoung
"Taeng, what is really going on? Ilang araw ng nagkakaganyan si Fany. May alam ka ba?" Tanong ko kay Taeyeon. Napayuko sya. "Meron. Marami akong alam na hindi nyo dapat malaman dahil lalabas na kaawa awa si Fany pag nagkataon" Sagot nya saka pumunta sa sarili nyang kwarto
Ano ba talagang nangyayari? Depressed, stressed at halatang may pinagdadaanan ngayon si Fany pero wala kaming alam. Ayaw sabihin ni Taeyeon samin kung may nangyayaring masama kay Fany dahil kakaawaan daw namin si Fany.
Pero kung meron naman talagang nangyayari syempre normal na kaawaan namin si Fany dahil kaibigan namin sya hindi ba?
Ang gulo ng nangyayari ngayon. Wala akong maintindihan. Idagdag mo pa tong si Luhan na lagi na rin naming napapansing tulala. Ano ba talagang nangyayari? I have this feeling na may kinalaman sa isa't isa ang problema ni Luhan at Fany. Ang tanong ano yun?
Tapos dumagdag pa ang panibagong sulat mula sa Girl Gangsters. Oo nakatanggap nanaman kami but this time may kasamang video. Remember Onew? Sya ang nasa video at pinahihirapan na sya nila Yeen sa hindi namin malaman na dahilan.
Dahil naging kaibigan naman namin si Onew talagang nag aalala na kami sa kanya at nagpasya na kami na pumunta na ng Korea sa susunod na week since 3 weeks pa ang pasukan namin.
Ang sabi samin ni Taeyeon wag na daw kaming mag alala at gumagawa na daw sya ng paraan para maialis kami sa Girl Gangsters.
"You ok?" Tumabi sakin si Xuimin at may bitbit syang popcorn.
"Yeah. Im just worried about Tiffany."
"Oh yeah. Ano ba talagang nanyari sa kanya? She's not eating for several days" Sabi ni Xuimin.
"I wish i can do something about it but we don't know what is her problem either" Sagot ko naman sa kanya. I wish she's ok. Kung kelan naman binagyo kami ng problema saka pa sya magkakaganito. Hindi ko alam kung ano ba ang nangyayari sa kanya.
"Tara sa terrace tayo" Aya ni Xuimin saka tumayo para pumunta sa terrace. Sumunod naman ako sa kanya. Pagkalabas ko napayakap agad ako sa sarili ko. Ang lamig. "Well its chilly. Probably winter na sa Korea" Sabi ni Xuimin
"Speaking of Korea, babalik kami doon next week" Sabi ko sa kanya
"Kakausapin nyo na ba si Yeen?" Tanong nya. Yup alam na ng mga boys ang tungkol sa mga messages nila Yeen. Kahit sila nakakatanggap na ng death note galing naman sa BGT
"Yeah. Ano namang balak nyo, huh? You guys should really go back to Korea para naman palayain narin kayo sa BGT" Sabi ko sa kanya at napakamot naman sya ng ulo nya. "Well our plan is already settled. Ang sabi sakin ni Suho sabay sabay daw tayong babalik sa Korea at aayusin natin ang mga kalokohan natin doon para naman makalaya na tayo" Sagot nya.
So sabay sabay pala kami. Plano siguro yun ni Suho at Taeyeon pero mas madali na rin yun. Mas mabuti ng sabay sabay kaming babalik sa Korea at gusto ko magkakasama parin kami sa pag uwi dito sa Pilipinas.
"OMO! May shooting star!" Excited na sabi ko.
Pumikit ako para mag wish. "Naniniwala ka parin sa mga wishes na yan huh?" Tanong nya. I slowly opened my eyes. "Oo. Childish na kung childish pero naniniwala parin ako. There's no harm by believeing something we don't know if it make sense or not" Sagot ko sa kanya
Tumango nalang sya. "Ikaw, ano naman wish mo?" Tanong ko sa kanya
Diretsuo syang tumingin sa mga mata ko. "Wish? Hindi ko kailangan yan. Ikaw lang sapat na" Sabi nya
O.O Man, i can't explain what i feel?!
"H-huh?"
"i love you Sunny. Will you be my girl friend?"
Teka teka teka?!
Anong nangyayari?!
Ngumiti nalang ako at tumango.
Now im totally in a relationship!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
BINABASA MO ANG
Girls Generation and EXO in one world?!!!
Teen FictionSometimes love can't be discover by the beating of the heart. When he/she is near you then suddenly your heart beats faster. Are you sure its love? No. this story will prove you that you may loathe somebody's presence outside but you may love him/he...