1x01 ✓ ''Pilot''

464 15 11
                                    

1.BÖLÜM 

Aradan yalnızca üç ay geçtiğine inanmak zordu. Başka bir şehir ve başka bir hayat onları bekliyordu. -Yani onlar öyle sanıyordu- Hastanedeki korkunç anıları silip attıktan sonra Olivia okul hayatı için kendini hazırlamışken, Louis doktor Ben'in ellerine teslim olmuştu. Ve üç ay içinde tek kelime etmeyen Louis, bunu istemediğini ve bunun için zorunlu bırakıldığını kanıtlıyordu. Ama onun aksine herkes bir umut için yarış veriyordu, özellikle de Doktor Ben. 

''Günaydın, Louis. Erkencisin.'' diyerek elindeki dosyalarla içeriye girdi ve kanepede ki yerini alırken Louis'in bıraktığı yerden devam eden donuk yüzü bugün de başarısız olacaklarının sinyallerini verir gibiydi. Ama kendine ve Olivia'ya bir söz vermişti, asla vazgeçmeyecekti. 

''Bak, evlat. Aradan üç ay kadar uzun bir zaman geçti ve hiçbirimiz seni anladığımızı söyleyerek seni kandıramayız. Ailenin yokluğu kolay bir şey değildir, hele ki sizin yaşlarınızda ki gençler için. Annemi kaybettiğimde bende 18 yaşındaydım, ama kader bizim ellerimizde değil.'' 

''Eğer istersen kaderini değiştirebilirsin, Ben.'' 

Aslında söylediği gülünç bir şey değildi, tek bir kelimesine isterseniz onlarca farklı anlam yükleyebilirdiniz. Ama Ben'i güldüren, eline bir oyuncak verilmiş gibi sevinmesini sağlayan şey onun aylar sonra ilk kez konuşmasıydı.

''Benimle konuştun! İnanamıyorum, ben..'' 

O kadar uzun süreli kahkahaya rağmen Louis'in yüz ifadesinde hala bir değişiklik göremeyen Ben, sustu, ''Üzgünüm.. Şey..''

''Sanki sihir gibiydi. Sürekli aynı şey çınlıyordu. Bir şey onları öldürmem için bana yalvarıyor gibiydi. Ve bende yaptım, onları öldürdüm. Ailemi.'' 

''Bu senin hatan değildi.''

''Arabayı ben kullanıyordum.'' 

Uzun bir sessizlik olmuştu ve o sessizlik sonsuzluğa doğru uzamaya hazırdı. Fakat, onda psikologların bile çözemeyeceği bir şeyler vardı. Psikolojik sorunları olan bir gençten daha fazlasına sahipti, -onların gözünde- Ve uzayıp giden sessizlik.. Ben'in diyeceklerini toparlayıp ne yapacağına karar vermesi için uygun bir fırsattı ve ona düşünmek için zaman tanımıştı. Elinde ki kalemi masaya vurmaktan vazgeçerek bacaklarını oturduğu yerden karnına doğru çekti. 

''Suçluluk duygusundan arınıp, tazelenmen için zamana ihtiyacın var, Louis. Duyduğunu sandığın ya da duyduğun seslerin onların ölümüyle bir alakası yok, inan bana. Bu senin bilinçaltınla ilgili. Bu kazanın olması gerekiyordu ve oldu, böyle yazıldı. Anlıyor musun?'' 

Louis, cevap vermeyi reddetmişti. En başından umdukları, onu yeniden eski benliğine kavuşturmak için kurguladıkları hikâyelerinde başarısız olmuş olsa da en azından hikayenin ana fikrinden sonuç alabilmişti. Louis'in aylar sonra biriyle iletişim kurması ilerleme kaydettiklerini gösteriyordu. Ve bunu Olivia ile paylaşmak için sabırsızlanırken kapıda beklediğini gördü ve Louis'i içeride bırakarak yanına doğru ilerledi. 

''Olivia, selam.'' 

''Ben..'' 

''Bugün terapiye cevap verdi, iletişim kurmaya dayalı planlarımızdan sonuç alabildik. Ama onu yeniden hayata döndürme fikri biraz daha zaman alacağa benziyor.'' 

Gecenin Kraliçesi: The GarciaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin