Ölümün Elçisi

10.

Uzun zaman üzerine gelen yeni bölümle merhaba. Umuyorum ki seversiniz, yorumlarınızı bekliyorum.

İyi okumalar🌸

Ne yapmamız gerektiğine dair hiçbir fikrim yoktu. Daniel'e alışveriş mevzusunu açtığımda bir sorun teşkil etmeyeceğini ve bana eşlik etmekten memnuniyet duyacağını söylemişti. Kelime daracığım onların ki kadar geniş olmasa da çabuk öğreniyordum. Okul çıkışı Daniel için geri döndüğümüzde bizi umursamadan gidecekken gönlünü almayı başarmıştık. Ardından alışveriş için Bayan Lawrence'ın yanına gittiğimizde Kira'nın da bize eşlik ettiğini anca fark etmiştim. Benimle vakit geçirmeye bayılmadığının farkındaydım. Gelmesinin tek sebebi Daniel'e hiçbir şey anlatmayacağımdan emin olmaya çalışmasıydı. Peynir reyonunun önünde durup Daniel'in listede yazanları arabaya koymasını bekledim. Beline bağladığı kırmızı gömleği her iki dakikada bir yaptığı gibi tekrar düzeltip reyona yaklaştı ve birkaç peynir çeşidi alıp alış veriş arabasının içine koydu. Ben kollarımı arabaya yaslamış Daniel'in ardından arabayı yönlendirirken Kira arada nerede olduğumuza bakıp tekrar telefonuna yöneliyordu. Daniel listede ki birkaç şeyin daha üzerini karaladı.

"Anlaşılan Henry bir süredir evin alışveriş işlerini aksatmış." Dedi ve reyonlara bakınarak ilerlemeye devam etti. "Liste hiç bu kadar uzamamıştı."

Daniel bizi umursamadan ilerlemeye devam ederken Kira arabayı durdurup önüme geçti. Ne olduğunu anlamayan ifademle yüzüne bakarken Kira ardına bakıp Daniel'in gelmediğinden emin oldu ve tekrar bana dönüp konuşmaya başladı.

"Birkaç haber sitesine baktım." Dedi ve cebinden telefonunu çıkarıp ekranını bana çevirdi. Okumayı yeni yeni öğrenmiştim ve haliyle ne yazdığını anlamam biraz zamanımı alıyordu. Kira biraz bekledikten sonra sesli bir nefes çekip telefonu kendine çevirdi ve yazanları okudu. "Cenevre Lisesi yakınlarında bulunan cesedin okul öğrencilerinden birine ait olduğu tespit edildi. Katilin suç aletinin normal bir bıçağa kıyasla daha geniş bir ağıza sahip olması polisi daha derin araştırmalara yönlendirdi. Ve uzun görünmesi için evirilip çevrilen birçok kelime." Dedi ve telefonunu cebine sokuşturup yüzüme baktı. Günlerdir ilk kez çillerini fark etmiştim. "Ceset hâlâ polisin elinde, yani, bunu yapan katil aynı kişiyse neden Henry'yi almışken bunu bıraktı? " sorduğu soruya bir cevap vermemi beklerken ben boş gözlerle yüzüne bakıyordum. Cevabını bilmediğim soruların yanıtlarını yolda gördükleri bir yabancıya sorsalar benim suskunluğumdan daha tatmin edici bir cevap alabileceklerini düşünüyordum. Olayların ana kaynağı olup hiçbir soruya cevap bulamamak gün geçtikçe canımı sıkar olmuştu.

Kira, Daniel'i unutup tamamıyla bana odaklanmışken Daniel reyonların arasından başını uzatıp bize seslendi. "Kaynaşmanızı bölmek istemem kızlar ancak o arabaya ihtiyacım var." Deyip önümde duran arabayı işaret etti. Kira, Daniel'e bakıp kollarımı yasladığım arabayı ön kısmından tutup çekince dengemi kaybedip marketin temiz olduğuna dair şüphe duyduğum zeminiyle tanıştım. Yüzümü buruşturup olduğum yerden kalkmadan oturdum ve yanağımı ovaladım.

"Bu sertti işte." Diye fısıldayan Daniel'e baktığımda Kira alışveriş arabasını ona uzatıp yanıma döndü. Varlığından habersizmiş gibi reyonları incelemeye koyuldum. Adımları önümde son bulurken silueti kısa bir an olduğu yerde durdu ve sonra yanı başıma çöküp yere oturdu ve sırtını reyonlara yasladı. "Yanında oturmaya bayılmıyorum, eğer cinayeti araştıracaksak Daniel'in iyi anlaştığımızı düşünmesi gerekiyor." Deyip durumu açıkladığında onu onaylayıp arkamı reyonlara dönüp yaslandım.

İkimizde bir süre sessizce oturduk, önümüzden geçen her beden bize kısa bir bakış atıp yoluna devam ediyordu. Birkaçının Kira'nın, her an kalkıp dövecekmiş bakışlarına maruz kaldığını fark etmiştim ancak her dakika artan bakışlardan sonra Kira'nın savurmayı düşündüğü yumrukların yarısını sahiplenmiştim bile.