Umutsuz Kuma

23.Bölüm(Final)

3 ay sonra
Bugün fatmanın hastanedeki son günüydü çok şükür tehlikeli bi hastalığın pençesinden dönmüştü doktorların kötü huylu dediği tümör aslında iyi huyluymuş doktorlar ameliyat yapmadan teşhis koydukları için kötü huylu sanmışlar.Bu sırada şirvanla arası yavaş yavaş düzelmişti
Hastanede yanından hiç ayrılmamış fatmanın en büyük destekcilerinden biri olmuştu tabi rojan ve roza ana da yardım etmişti ama şirvan fatmayla bizzat kendi ilgilenmek istediği için onları sık sık eve göndermişti
-Hadi Fatmam gidiyoruz artık
-Evet şirvan o kadar mutluyumki bu mutluluk bozulucak yene eskisi gibi olucak diye korkmuyo değilim sürekli diken üstünde yaşıyorum
-Korkma Fatmam evimizin düzenini,huzurumuzu bozan insanlardan kurtulduk onlardan kurtulduk ama sana yaptığım hatalar yüzünden kendimi affedemiyorum
-Sus şirvanım tuz bastığımız yaralarımızı açma daha yeni yeni kendimize geliyoruz zaten açıpta huzurumuzu bozmayalım
-Peki Fatmam 3 ay önce söylediğim gibi sen nası istersen öyle olucak
Şirvan valizleri eline alıp fatmanın geçmesi için yol verdi
Beraber arabaya binip eve doğru yol aldılar.

Evde sevinç havası vardı roza ana gelini iğleşti diye evde zılgıt çekiyodu tabi rojanda ona eşlik ediyodu
Konağın kapısı açıldı gelen şirvan ve fatmaydı roza ana koşup gelinine sarıldı annesinin ardından rojanda yengesine sarıldı
-Ah yengem bu ev sana hasret kaldı
-Aaa rojan sen özlemedinmi beni sadece ev mi özledi
Fatma yalandan rojana surat astı
-Olurmu öyle şey bende seni çok özledim yengemmm
Rojan yengesinin kulağına yaklaşarak mirzayı anlatmak için odasına çağırdı
-Yenge abim yatınca odama gel
-Tamam
Hiçbişey yokmuş gibi tekrar gülmeye başladılar tabi şirvan bişey karıştırdıklarını anlamıştı
-Siz ne karıştırıyosunuz
-Ne karıştırıcaz abicim yengemi çok özlemişimdi
Fatmada hemen rojanı destekledi
-Aynen şirvan ne karıştırabilirizki
-Tamam bişey söylemedim
Şirvan roza ananın yanına gelerek elini omzuna attı
-Bak şunlara hele ana gelin görümce nasıda destekliyolar hemen birbirlerini
-Aman sus olum
Roza ana elini avlunun merdivenlerine vurarak
-Rabbim nazarlardan korusun dedi
-Hadi öyle olsun bakalım neyse yemek hazırmı anam çok açım
-Hazır oğlum hazır sadece masaya getirilecek
Fatma kollarını çemredi
-Tamam ana onuda ben yapim artık 
Roza ana hemen gelinin önüne geçti
-Olurmu kızım öyle şey sen daha yeni hastaneden çıktın öyle kolayda değildi hastalığın şuna bak zaten zayıftın iyice zayıfladın otur bakalım sen rojan ne güne duruyo
-Evet yenge olmaz öyle şey hadi abi karını al gidin oturun
-Gel fatmam sen biz geçelim
-Ama olurmu öyle şey
Şirvan karısının elinden tuttu
-Hadi Fatma gidelim biz gayette olur
-Tamam
Şirvan karısının elinden tutup masaya oturtu
Eski günlere göre ilk defa bu masada güle oynaya yemek yenmişti tabi artık hep bu masada bi eksiklik olucaktı roza ana ailesine baktı sonra aklına Duran ağa geldi tabi hemen duygulandı
Şirvan annesinin neden durgunlaştığını anlamıştı ama onun üzülmesini istemiyodu hemen roza anaya seslendi
-Ana
Roza ana dalmıştı şirvanın seslenişini duymamıştı  ardından rojan seslendi
-Anaa
Roza ana hemen kaldırdı kafasını
-Bana mı seslendiniz
Şirvan masadan kalkıp annesinin yanına geldi
-Anam yapma böyle nolur üzme kendini
-İyiyim oğlum ben yok bişey merak etme
-Ana benimi kandırcan
-Yok oğlum bişey aaaa niye zorluyon hadi tadımız kaçmasın otur yemeğini ye
-Peki ana ama üzme kendini
-Tamam şirvan hadi otur

Yemeklerini yedikten sonra rojan masayı toplayıp bulaşıkları yıkadı sonrada odasına çıktı fatma rojanın odaya çıktığını görünce şirvana yoruldum  odaya çıkıcam diyerek oda hemen rojanın peşinden çıktı kapıyı çalıp içerden gel sesini duyunca içeri girdi rojan koltukta oturuyodu
Hemen yanına oturdu
-Noldu rojancım
-Yenge sana bişey söylüycem ama kızma olurmu
-Yok canım kızmam anlat hadi noldu
Rojan hastanede mirzayla yaşladıklarını tek tek anlatı kapıyı dinleyen kişi varmı diye düşünmeden
Birden dışardan sea duyuldu şirvanın sesiydi
-Mirzaaaaaaa geberticem seni lan it
Rojanla fatma korkuyla ayağa kalktılar  fatma rojana sarıldı
-Yenge tahmin ettiğim şey olmamıştır demi
-Rojan sen sakın dışarı çıkma ben abini sakinleştirmeye çalışcam tabi ne kadar başarılı olursam
Fatma odadan çıktı hemen şirvanın peşine takıldı arkasımdan seslendi ama şirvan duymuyodu
-Şirvaaaan bekle lütfen
Karşısında roza anayı gördü
-Kızım noluyo
-Sonra ana sonra
Roza ana anlamadan fatma gitmişti bile
Fatma artık koşarak arka garaja gitti
Şirvan mirzayı yumrukluyodu bile
-Ulan it sen kimsinki benim kardeşime aşkını itiraf edersin hadi onu geçtim sen nası benim kardeşime aşık olursun lan
Fatma hemen şirvanın yanına geldi şirvanı mirzanın üstünden almaya çalışıyodu ama nafile fatma nerde şirvan nerde mirzanın ağzı yüzü kan içinde kalmıştı en sonunda fatma şirvanın kolundan tutup bağırdı ama fatmadan ilk defa bu kadar güçlü ses çıkıyodu
-Şirvaaaan bıraaaaak
Fatmanım bağırışını duyan şirvan mirzanın üstünden çekildi ve fatmanın karşısına geçti
-Burdan git fatma
-Hayır şirvan ağa gitmiycem
O sırada ağlayarak rojan geldi şirvanın gözü rojana kaydı rojanın üstüne yürürken fatma tekrar araya girdi
-Şirvan yapma lütfen bak dövmekle bi yere varamassın
-Fatmam sen bu işe karışma
-Hayır şirvan karışırım beni dövdün noldu eline ne geçtı şirvan bi hiç pişman olan sen oldun
-Aynı şey değil fatma bunlar aynı şey değil
-Evet şirvan bunlar ayrı şey burda yanlış bişey yok şirvan onlar birbirlerini seviyolar
-Benim kardeşimi kimse sevemez lan
-Neden şirvan kardeşin şimdiye kadar sana laf söz getirdimi ha söyle ben yeni geldim bilmem ama sen onu  abisisin bilirsin getirdimi birgün olsun başını yere eğicek bişey yaptımı
-Hayır yapmadı
-e o zaman bunu neresi yanlış şirvanım ha söyle neresi yanlış rojanın zaten evlilik yaşı geldi mirzayıda zaten tanıyosun sen
-Fatma beni anlamıyosu  bu ikisi benim arkamdan iş çevirdiler
-Napsalardı şirvan sana gelselerdi işte aynı bu tepkiyi vericektin sen söyle vermezmiydin
-Verirdim
-Lütfen şirvan düşün ve kararını ver düşünmeden hareket etme şirvanım lütfen sonra sen pişman oluyosun
Şirvanın fatmanın yanından geçti rojanın karşısına geçti 3 saniye rojanın gözlerine baktı ve garajdan çıktı
Rojan koşarak mirzanın yanına geldi yüzünü elinin içine aldı
-Mirzaam benim kıyamadığım yüzüne nasılsa kıydı
-Üzülme rojanım bu olucaktı zaten gizli saklı nereye kadar
-Biliyorum mirzam ama çıkıp karşısına anlatmak isterdim
-Nasip rojanım nasip
-Abim bizi affedermi yenge
-Affeder rojancım ben onunla bugün bidaha konuşurum
Rojan koşarak yengesine sarıldı
-Yengeem sen olmasan napardım ben sen evimize bir güneş gibi doğdun yengem
-Naptımki rojancım neyse hadi abin seni en azından siniri geçene kadar mirzanın yanında görmesin
-Bari pansuman yapsaydım yüzüne
-Tamam ama gecikme olurmu rojan hemen odana git
-Tamam yenge sen merak etme
Fatma garajdan çıkıp odasına doğru ilerledi tabi birden roza anayı hatırladı hemen yanın gitti
-Ana
-Hah fatmam noldu kızım şirvan niye sinirliydi niye mirza diye bağırıyodu
-Dur ana anlatıcam gel otur
Fatma roza ananın elinden tutup sedire otutrurdu
-Ana mirzayla rojan birbirini seviyolarmış
Fatma olanları gözü kapalı tek nefeste anlattı gözünün tekini açtı
-Ee ana sende bişey yok
-Biliyodum kızım
-Nası biliyodun
-Birbirlerine bakışlarından konuşmalarından anlamıştım zaten
-O zaman bi tek şirvam kaldı
-Onu ikna edebilecek tek kişi sensi  fatma
-Merak etme ana elimden geleni yapıcam
Fatma şirvanın yanına çıktı tam tahmin ettiği gibi odadaydı
-Şirvanım yapma böyle nolur
-Dayanamıyorum fatma rojanı sevdiği aklıma geldikçe dahada sinirleniyorum
-Ama şirvan rojanın yaşı geldi biliyosun düşünsene ya senden habersiz gidip evlenselerdi daha mı iyi olurdu hiç şahit olmuyozmu sanki burda kaçan insanlara sonları ne ölüm bunları en iyi sen biliyosun şirvan
Şirvan bi müddet düşündü
-Galiba haklısın fatma
-Hadi şirvan kardeşinin yanına git
Sirvan ayağa kalktı fatmanın yanına geldi
-Sen nası bişeysin böyle resmen sinir felan kalmadı fatma
Fatma utanarak kafasını yere eğdi
-Hadi rojanın yanına gidelim
Fatma tabi içinden dua ediyodu rojanın odasında olması için
Şirvan kapıyı çalıp içeri girdi
Rojan yatağında oturuyodu fatma rahat bi nefes aldı şirvan rojanın yanına geçip oturdu
-Rojanım bitanem birgün büyüyeceğini biliyodum ama kabullenemiyodum herşeyi yeni farkediyorum rojanım
Rojan abisine sarıldı
-Abiiim
-rojanımm
Şirvan diğer koluylada fatmayi sardı
-Fatmaam

Sonunda iyilik kazanmıştı fitne yalan dolan hiçbi işe yaramamıştı...!

Eveeet finali yaptık yazarken benim içime sindi umarım sizde beğenirsiniz.Dsteklerinizi hiç esirgemediniz benden  gerçekten hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim ikinci ailemde siz oldunuz  sizi çooook seviyooorum.