Enemy Turn To Love

Chapter[15]

CALEIGH'S POV

"Caleigh?"

Agad ako'ng napatingin sa tumawag sakin.

Si Cedrick,Nandito pa rin kami sa loob,At hindi ko alam kung ilang oras na kami dito,At hindi na rin siya nagtanong dun sa Explanation daw na gusto niya'ng malaman dahil alam naman niya hindi ko iyon gagawin.

"Are you crying?"He asked.

Agad ko'ng kinapa ang pisngi ko at may mga patak ng luha iyon kaya mabilis ko na pinunasan iyon at tumingin.

"Napuwing lang"Pagsisinungaling ko kahit alam ko'ng hindi naman talaga siya maniniwala.

Tinignan ko siya,Tumango naman siya habang nakakunot ang noo niya.

"ahmm...Are you mad ate me?"He asked again.

I just Chuckled.

5 most annoying words after a break up 'Are you mad at me?'Ha.ha.ha

"No,I'm perfectly happy you broke my heart"I said and gave him a sweet smile.

Tumayo ako sa upuan ni Dean at dumiretso sa pintuan akmang bubuksan ang pintuan ng bigla niyang hawakan ang braso ko.

Tumingon ako sa kamay niya kaya inalis niya yun.

Tinignan ko siya na puno ng pagtataka.

"Give me a second chance Caleigh,will you?Please?Just forgiven me and i will change the past and start the new me with you.and i will sure na magbabago na ako"Deretso niya'ng sabi.

Napangiti ako sa sinabi niya kaya nagbago ang itsura niya.umaliwalas ang mukha niya na animo'y mabibigyan pa ng isang pagkakataon ang hinihiling niya.

"Trusting you again is my decision, Proving me wrong is your choice.I'm sorry,dahil hindi kita bibigyan ng pagkakataon.Tiwala lang maibibigay ko sa iyo Bilang Kaibigan.Hanggang doon na lang talaga"Sabi ko.

Lumabas ako para hindi niya makita ang mga mata ko'ng nag-uunahan na sa luha.

Kanina pa mabilis ang tibok ng puso ko, kanina ko pa gusto magwala dahil sa sobrang sakit at halong galit ang nararamdaman ko.

Nasasaktan ako dahil pati sarili ko ay niloloko ko.I can't give him a second chance,Natatakot ako na baka pag nabigyan ko siya ulit ng pagkakataon ay baka masaktan na naman ako.

Nagagalit ako dahil mali ang pakikitungo ko sa kaniya dati,Galit ako dahil kaya siya nambabae dahil pinaparamdam ko sa kaniya na hindi ko na kaya.

Agad ako'ng napahinto dahil nauntog ako sa matigas na bagay na nasa harapan ko.

Parang pader!

Pinunasan ko ang mga luha ko at inangat ang mukha ko.

Pero hindi pader ang inaasahan ko!Isang tao!

"Are you crying?"He asked.

Hindi ako makasagot dahil sa gulat.

"Caleigh!"Hindi ako tumingin dahil alam ko'ng si Tamara lang naman iyon.

Agad ako nakaramdam ng presensya sa likod ko.

Nasa hagdan ako ng dulo ng office at hindi na ako magtataka kung magulat si Tamara.

"Who are you?"Tanong ni Kaizer sa kaniya.

Nasa kaniya ang presensya ko dahil hindi kaya ng ulo ko lumingon sa likuran ko.

Ayoko'ng makita niya na nasasaktan pa rin ako pag nakikita siya.

'Ako si Anastasia Caleigh Zion, Kinakataku- tan sa paaralan, Hindi dapat ako nagpapa apekto sa taong matagal ko ng pinaubaya sa iba at hindi ko na pinayagan na bigyan pa ng pagkakataon para lang sa panibago 'ng katarantaduhan ang dulot'