Chapter 4(1)

232 11 2
                                    



** หมายเหตุ : เราทำการแก้ไขการเรียกชื่อกาวินของดีแลนในช่วงแรกๆให้เรียกนามสกุลก่อน จากนั้นค่อยกลายเป็นเรียกชื่อต้นค่ะ หวังว่าคงไม่งงกันนะ

++++


"แล้วไง? เขาขอจีบแล้วแกก็ปิดร้านแล้วเดินหนีไปทั้งอย่างงั้นน่ะเหรอ?" ชายผิวสีเลิกคิ้ว พลางมองดูเพื่อนที่นั่งกระดกเบียร์อึกใหญ่

กาวินวางแก้วเบียร์ลงกระทบพื้นโต๊ะเสียงดังอย่างไม่ตั้งใจ "แล้วจะให้ฉันทำยังไงล่ะวะ คริส?"

หลังจากที่ดีแลนบอกความในใจว่าอยากจะจีบเขา เขาก็ปิดร้านต่อจนเสร็จแล้วเดินจากมาโดยไม่พูดอะไร ปล่อยให้อีกฝ่ายยืนงงอยู่ในตรอกหลังร้าน

"อย่างน้อยก็น่าจะพูดอะไรหน่อยน่ะสิ" คริสว่า พลางจิบเบียร์ "ทำแบบนี้สงสารเขาแย่"

ให้พูดอะไรล่ะ? ตอนนั้นคิดอะไรไม่ออกนี่หว่า กาวินถอนหายใจ "มีคนมาขอจีบตรงๆแบบนี้มันก็..." ...ไม่ได้แย่อะไรหรอก แต่...

คริสเข้าใจความรู้สีกของเพื่อน เขากับกาวินเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยประถม มีเรื่องอะไรก็เล่าสู่กันฟังและปรึกษากันบ่อยๆ...มากกว่าปรึกษาคนในครอบครัวแท้ๆเสียอีก...

"นิสัยดีสินะ?"

"นายหมายถึงใคร?"

"ก็เด็กที่ชื่อดีแลนนี่ไง" คริสจิบเบียร์ต่อ "ทีตอนที่ไอ้พวกเจคอปพยายามจีบนาย นายยังแสดงออกตรงๆไปว่าไม่เล่นด้วยเลยนี่นา แต่รายนี้...นายแค่เดินหนีมาเฉยๆโดยไม่ให้คำตอบ"

"ก็ไม่รู้จะตอบอะไรนี่ แถมเขาก็ยังเป็นฟอร์คอีกด้วย" กาวินพ่นลมทางจมูก กระดกเบียร์ที่เหลือจนหมดแก้ว

...ฟอร์ค... คริสรู้ดีว่ากาวินเกลียดพวกฟอร์คแค่ไหน เพราะเพื่อนของเขาเคยคบกับฟอร์คมาก่อนแล้วก็ไม่เคยจบสวยสักรายเลยน่ะสิ

[Fanfic DBH] : Chocolate CoffeeWhere stories live. Discover now