The Notebook

1

Vermoeid loop ik door de drukke gangen van de school. Iemand stoot me aan terwijl hij langs me heen loopt. Ik voel woede opborrelen in mijn lichaam. Ik ben vandaag niet op mijn best. Ik haat school niet, maar ik vind het ook niet leuk. Er botst nog iemand tegen me aan. 'Godsamme! Kijk verdomme eens uit!', schreeuw ik kwaad. 'Zo wat ben jij vrolijk, ongesteld ofzo?' Kut. Uitgerekend Levy Daniels moest tegen me aanbotsen. 'Toevallig wel', zeg ik uitdagend. Het doet hem niks. De meeste jongens kan je daar wel mee van hun stuk brengen, maar Levy niet. Levy is eigenlijk de typische badboy. 'Jij kan ook uitkijken Sanders,' zegt Levy. Ugh. Ik haat het al iemand me Sanders, Britty of Brittany noemt. Mijn naam is Brittany Sanders. Iedereen noemt me gewoon Britt omdat ik je sla als je me anders noemt. Brittany vind ik geen leuke naam. Het past niet bij me. Sommige familieleden noemen me Britty. Britty vind ik iets te tuttig en het klinkt als een bijnaam voor een schattige kleuter. Britt klinkt gewoon iets stoerder. 'Ik zie je bij Engels', zegt Levy. Hij geeft me een knipoog en loopt weg. Kots. Die knipogen zijn echt misselijkmakend. Ik loop snel naar het biologie lokaal. Ik kom het lokaal binnen en ga snel op mijn vaste plek zitten: achterin het lokaal in het hoekje bij het raam. Achterin het lokaal let niemand op je. Je kan meedoen met de les wanneer je dat wilt, en niet mee doen als je dat niet wil. Ik zit het liefst bij het raam omdat ik dan naar buiten kan kijken. Ik zit altijd te dagdromen of te tekenen en daar is dit hoekje de juiste plek voor. 'Goodmorning class', zegt mevrouw Jones als ze binnen komt. Mevrouw Jones is de biologie docent. Ze komt uit Engeland en heeft zo'n geweldig Brits accent. Ze is naar Nederland verhuisd voor de liefde van haar leven, zoals ze het zelf noemt. Ik weet niet of ik geloof in een liefde van je leven. Nu ben ik niet zo gespecialiseerd op het gebied van de liefde, maar ik kijk genoeg films en series om te weten dat er 1 iemand is die je waarschijnlijk nooit los kan laten. Maar de liefde van je leven, is voor mij iemand met wie je het grootste gedeelte van je leven deelt. Iemand waarmee je trouwt en kinderen krijgt. Ik weet niet of dat er voor mij wel in zit. Ik heb 3 vriendjes gehad.

- Sam Hamminga; onvoorstelbaar knap, lief en grappig. Helaas ging het uit omdat hij vreemd ging.
- Floris Vlinders; achteraf gezien niks voor mij. Hij maakte het uit omdat hij nog niet klaar was voor een vaste relatie.
- Dylan Rijssen; best wel een schatje. Ik weet eigenlijk niet meer waarom het uit ging. Technisch gezien hebben we nog een relatie aangezien we gewoon opeens stopten met praten.

De bel gaat. Pauze! Ik kan Emma eindelijk weer zien. Emma is mijn aller beste vriendin. We zijn ook al bevriend sinds groep 3. We zitten jammer genoeg niet meer bij elkaar in de klas, maar onze vriendschap is er niet minder sterk door.
Snel stop ik mijn boeken en mijn etui in mijn tas. Ik gooi mijn tas over mijn rechter schouder, en loop de klas uit. Ik ren de trappen af. Jammer genoeg gaat dat niet zoals ik had gehoopt en val ik naar beneden. Mensen staren naar me en lachen me uit. Natuurlijk gebeurd mij dit weer. Ik sta chagrijnig op en loop naar de kantine. Emma zit al bij onze vaste tafel op me te wachten. Ze ziet gelijk dat ik chagrijnig ben. 'Goodmorning sunshine', zegt ze sarcastisch. 'What happend?' Ik zucht. Ik wil net gaan vertellen als Tim me op mijn schouder tikt. 'Hey Britt', zegt hij. 'Echt niet cool dat ze je allemaal uitlachten. Gaat het een beetje? Heb je je pijn gedaan?' Ik smelt. Tim is ten eerste knap, en ten tweede ook nog eens super lief. Stiekem crush ik wel een beetje op hem. 'Ja het gaat', zeg ik. 'Alleen een beetje last van m'n enkel.' 'Zal ik een ice-pack voor je halen?' 'Nee dat is niet nodig, maar super lief dat je het aanbied.' 'Als je me nodig hebt kan je altijd naar me toekomen.' Tim loopt weg en Emma zit me met open mond aan te staren. 'Wat was dat?' sist ze. 'Ik flikkerde van de trap en toen lachte iedereen me uit', zeg ik. 'En blijkbaar is dat goed voor mijn toekomstige relatie met Tim.' Emma lacht. 'Misschien moet ik ook eens van de trap pleuren', zegt ze.
Jammer genoeg is de pauze al weer snel voorbij. Ik heb een tussenuur maar Emma niet, dus loop ik verveeld door de school. Ik besluit om buiten te gaan zitten aangezien het mooi weer is. Ik ga aan een picknicktafel onder een boom zitten. Ik pak een boek uit mijn tas en begin te lezen. Ik word gestoord door Jocelynn, mijn irritante en bloedmooie nicht. Jocelynn haar vader komt van Aruba, waardoor ze iets exotisch heeft. 'Hey Britty, wat rot dat je bent gevallen', zegt ze. 'Wie heeft je dat verteld? Je was er niet eens bij', mompel ik. 'Oh kijk ik zag het op Instagram', zegt ze veel te blij. Ze laat me een account zien waar een filmpje opstaat van mij terwijl ik van de trap val. #Zevaltvoorelkejongen staat eronder. Veel mensen hebben gereageerd. De meesten reageren iets al 'Haha lekker voor d'r' of 'Dat verdiend die slet'. Ik ben woedend. Waar slaat dit op? 'Godsamme Jocelynn, haal het eraf!' schreeuw ik over het plein. 'Sorry Britt, dit is niet mijn account', zegt ze. Ze kijkt er serieus bij. En ze noemde me niet eens Britty! Het account is dus echt niet van haar. Maar van wie dan wel? Het account heet marnixroddels. Onze school heet het Marnix College. Alles wat gepost word gaat over iemand van onze school. 'Ik krijg de dader wel', grom ik. Woest sta ik op en prop mijn spullen in mijn tas. Ik ren met tranen in mijn ogen de school in. Ik laat me ergens tussen de kluisjes zakken en probeer te kalmeren. Ik hoor mensen naar me toe lopen en verstop me een pad verder. Ze praten over het filmpje. 'Echt niet cool om het te plaatsen, maar het was wel grappig.' Ze lachen en lopen weer weg. Nog een traan stroomt over mijn wang. Ik ben zo lang gepest. Eindelijk was het over, en nu begint het weer. Allemaal door 1 fout die ik heb gemaakt. De bel gaat. Fuck it. Ik ga niet meer naar de les. Ik vlucht de wc's in en sluit me op in een hokje. Ik wacht 10 minuten en kom dan weer tevoorschijn. Er is niemand meer in de gangen. Ik loop naar mijn kluisje en haal mijn jas eruit. Ik smijt mijn kluisje dicht en wil weg lopen, maar dan zie ik iets op de grond liggen. Het is een schrift. Die zal wel uit mijn kluisje zijn gevallen. Ik raap het schrift op en stop hem in mijn tas. Ik loop naar buiten, spring op mijn fiets en fiets naar huis.