Nice To Meet You

Part 2

Vol afschuw keek Lena naar de weinige beenruimte in de auto. Met moeite wurmde ze zich tussen de vele spullen in de auto. Toen haar ouders haar hadden verteld over het kamperen, hadden ze hun plannen aan haar voorgelegd. 'Back to Basic' had haar vader gezegd, iets wat Lena overigens bijna een hartaanval bezorgde. Maar haar afschuw was iets minder geworden toen ze de camping had gezien. En dat noemden haar ouders dan 'Back to Basic' een vijf sterren camping. Ook zag ze tot haar grote genoegen dat de gewenste klamboe netjes ingepakt was. En tot haar grote ongenoegen stonden de bergschoenen er ook bij. Maar Lena kon zichzelf troosten met het feit dat haar ouders eigenlijk gewoon niet konden kamperen; daar waren ze gewoonweg te verwend voor. Dus gingen ze naar de camping met alle spullen die ze in het dagelijks leven ook gebruikten. Plus de kleding van Lena, haar moeder en haar vader. Lena en haar moeder hadden beiden drie hutkoffers vol kleding en haar vader twee. Haar moeder en zij waren zelfs zo naïef geweest dat ze vonden dat hun hele collectie hakken ook wel mee kon. Ondanks de vele spullen was haar vader, vol goede moed, begonnen aan het inpakken van de auto. Ze hadden een grote auto. Maar niet veel later, wat Lena overigens allang had bedacht, kwamen ze tot de conclusie dat het niet in één auto paste. Rijk als haar ouders waren, huurden ze nog een auto die hun overige spullen naar de plaats van bestemming zou brengen.

Al zeurend maakte Lena het zich enigszins gemakkelijk, iets wat alles behalve goed ging. Ze kon haar benen niet bewegen en pal naast haar stond een deel van hun bagage. En liet haar moeder nou net ook denken dat ze niet genoeg ruimte had. Gevolg: Haar moeder schoof haar stoel nog verder naar achteren. Waardoor haar moeder nog meer ruimte kreeg, en Lena nog minder. Daar zat ze dan in haar dure shirtje, haar mooie jeans en met haar hoge hakken. Het zag er simpel uit, daarom had Lena het aangetrokken. In de wetenschap dat mensen die op vakantie gaan altijd simpele kleding aan hebben. Maar iets wat onze lieve Lena was ontgaan, was dat de simpele kleding van de reizigers altijd fijn zat. Haar shirtje zat strak om haar heen en plakte aan haar rug van de hitte. Haar broek zat ongelooflijk strak, het knelde haar benen af bij wijze van spreken. En laat me maar niks zeggen over onze geliefde hakken, wel de meest simpele die ze had. Maar sinds wanneer waren hakken comfortabel?

Dus laten we de situatie even bekijken vanuit het oogpunt van een doodnormale reiziger:

Anna zat in de auto, omringd door alle vakantiespullen. Qua hoeveelheid viel het allemaal wel mee. Ze had een koelbox naast zich en haar eigen spulletjes voor achterin, de rest van de spullen stonden achterin of in de dakkoffer. Ze pakte haar iPod en zette muziek op, verveeld keek ze uit her raam. Ze stonden al een uur in de file en nog steeds waren ze nauwelijks honderd meter vooruit gekomen. Wat er ook nog wel bij kon: haar vader zat met een chagrijnig hoofd voor zich uit te staren, net zoals haar moeder. Opeens kwam er wel een erg merkwaardig stel naast ze rijden. Ze waren met z'n drieën, zo te zien -net zoals zij was- op weg naar een camping in Frankrijk. Alleen paste ze helemaal niet in het plaatje van doodnormale camping gasten, met hun geweldig grote auto, helemaal volgepakt met spullen. Op de passagiersstoel een vrouw rond de veertig, die de stoel naar achteren had gezet en met een slaapmaskertje voor haar ogen, lag te slapen. Naast haar zat een man van rond dezelfde leeftijd als de vrouw. Hij zag er erg netjes uit en staarde strak naar iets voor zich. Vervolgens zat er achterin nog een meisje van haar leeftijd. Haar lange blonde haren had ze in een slordige, maar elegante knot gedraaid. Haar lange nagels waren in een knalroze kleurtje gelakt, haar felblauwe ogen waren opgemaakt en haar lippen waren bedekt met een laagje lipgloss. in haar hand hield ze een gloednieuwe iPhone 5s die beschermd werd door een roze hoesje met glitters. Ze was er ijverig op aan het typen. Anna's blik gleed naar haar kleding. Waarschijnlijk had ze simpele kleding aangetrokken voor de reis, maar je kon nog steeds zien dat het hartstikke duur was. Met andere woorden: ze was alles wat vele meisjes wilden zijn. Met nog andere woorden: precies het tegenovergestelde van Anna. Anna was een klein meisje. Iets wat tot gevolg had, dat ze vaak schattig werd gevonden. Haar pikzwarte haar viel net onder haar schouders en haar ogen zaten verborgen achter een zwarte bril. Verder had ze een lekkere sweater aangetrokken en een trainingsbroek. Zoals ze zei: precies het tegenovergestelde van het meisje in de auto naast haar. Niet dat ze daar problemen mee had. Anna had het niet zo op meisjes die aan niks anders dan hun uiterlijk konden denken, en daar was dit meisje het perfecte voorbeeld van. Zuchtend wendde ze haar blik af, ze had het dan wel niet zo op dit soort meisjes, ergens benijdde ze het meisje wel: ze had alles wat haar hartje begeerde.

----

Hallo manga's (nee, ik noem jullie geen iedereen zoals mijn collega wel doet. *grijnst vals*

Nou daar is 'ie dan het tweede hoofdstukkie volgende keer weer can sophie

Xxx Lise