Nice To Meet You

Part 6

Jayden keek haar met een veelbetekende glimlach aan terwijl Lena zich stuntelend uit de benauwde situatie probeerde te redden. Zelf wist ze ook niet hoe het kwam dat ze, terwijl ze elke dag lang op hakken liep, ze nou uitgerekend nu over een verdwaald steentje moest struikelen. Tot overmaat van ramp brak haar hak af toen ze zichzelf probeerde te redden van haar val en Jadyden moeite moest doen om zijn lach in te houden. Maar Lena was overal op voor bereid en trok een paar prachtige schoenen uit haar tas.

Vijftien minuten geleden toen Jayden en Lena elkaar officieel ontmoette -op een zeer bijzondere manier overigens- besloot Lena dat het niet veilig was om terug te keren naar haar vader en moeder, die zonder twijfel alleen maar beschuldigingen en klusjes naar haar hoofd zouden werpen, dus liepen ze nu midden op de weg om het kleine dorpje boven op de berg te verkennen. Aangezien Jayden en Lena elkaar absoluut niet kenden, besloten ze om wat informatie over zichzelf uit te wisselen, om de zoveel tijd kwam er een auto voorbij stuiven maar voor de rest gebeurde er vrij weinig en konden de twee zorgeloos hun gesprek voort zetten. Zo kwam Lena erachter dat Jayden een zusje had waarvan hij -in tegenstelling tot de meeste broers-  van vond dat ze niks fout kon doen. Bij deze uitspraak kreeg hij een nogal verdrietige blik op zijn gezicht. Wat dat betreft had Lena toen het goede moment uitgekozen om haar hak te breken. Voor de rest kwam ze nog achter de standaard dingen: zo was hij 17 jaar oud, zat hij ook op havo en had een hekel aan wiskunde. Met andere woorden een doodnormale Nederlandse jongen. Nou ja, een uitzonderlijk knappe doodnormale Nederlandse jongen.

Dit gesprek viel overigens stil toen de echte beklimming naar het dorpje begon, aangezien Lena niet meer in staat was om te praten; laten we het er op houden dat ze alle kracht stak in het beklimmen van het stijle pad.

Hoe dichter ze bij het dorp kwamen, hoe meer mensen ze tegen kwamen: van oude mannetjes, die vriendelijk glimlachten, op hun weg naar de supermarkt, tot kinderen van zeven jaar die met voetbal en al voorbij kwamen stuiven. Al gauw bereikte ze het centrum van het dorpje. Correctie: al gauw bereikte ze het centrumpje van het dorpje. Het stelde niet veel meer voor dan een bakker, een restaurant, een café en een souvenirshop. Ondanks dat kon Lena niet ontkennen dat het niet een schattig plaatsjes was -daar hielp het feit dat het er krioelde van de mensen ook bij-.

Samen liepen ze naar het café toe en namen plaats aan één van de laatste vrije plaatsen. Ondanks de drukte kwam er al gauw een serveerster aangesneld om hun bestelling op te nemen. Zo gauw ze bij onze tafel aankwam, trok ze een notitieblok te voorschijn en begon rap in het Frans te praten tegen de twee volbloed Nederlanders. Over het algemeen kon Lena nog wel redelijk meekomen met Frans, maar zelfs als deze woordenstroom in het Nederlands was geweest, was het nog enigszins moeilijk geweest om te volgen. Ze keek even naast zich, waar Jadyden zat, en kwam tot de conclusie dat hij er precies hetzelfde over dacht. Beiden keken ze met open mond en grote vraagtekens in hun ogen naar de jonge serveerster die nog steeds in het Frans tegen de twee aan zat te kletsen. Hoewel het overduidelijk was dat Lena en Jayden geen woord konden opvangen van haar verhaal, leek de serveerster zelf niks door te hebben.

Na een paar minuten een enorme woordenstroom aan Franse woorden, eindigde de serveerster haar verhaal en keek op. Nu pas leek ze zich te realiseren dat de twee klanten tegenover haar haar aanstaarde met grote vraagtekens in hun ogen.

Langzaam kleurde de serveerster rood "Vous parler francais?"

Toen Jayden en Lena beiden langzaam 'nee' knikten, werd de serveerster mogelijk nog roder.

"Excuses-moi" zo snel als ze gekomen was verdween ze ook weer het café in. Voordat ze de kans kregen om ook maar één woorde te wisselen kwam er al een nieuwe medewerker van het café aanlopen. Dit keer een wat oudere man met een vriendelijke glimlach op zijn gezicht.

"Bonjour, qu'est-ce que vous voulez boire?"

Dat was het moment dat het moment verstoord werd door een meisje die hysterisch hun kant op kwam rennen.

---

Heee Manga's Lise hier!

Sorry! Sorry! Sorry! en nog zo'n duizend keer meer sorry! Het heeft echt veel te lang geduurd totdat ik eindelijk eens een hoofdstuk schreef! Nou ik hoop dat jullie hier weer een tijdje zoet mee zijn want school is alweer een week begonnen en Sophie en ik hebben het beiden druk! Dus sorry als de updates iets langer duren! Ooh wat vonden jullie trouwens van het hoofdstuk? Het is nog niet zo lang ik weet het.. en ik heb het zelf ook nog niet gelezen dussss...

Vote, Comment, Follow & Share

Xxx Lise