Part 4

37 1 0
                                    

Lena had alles redelijk goed bekeken. Ze mocht dan wel niet gaan zwemmen, maar een stoel had ze al weten te bemachtigen. Deze had ze al uitgeklapt vlak voor hun plaats zodat ze niks van dit schouwspel kon missen. Haar ouders hadden een erg grote tent gekocht die volgens de verkoper makkelijk op te zetten was. Maar de verkoper had even niet nagedacht bij het feit, dat haar ouders nog nooit iets van een tent hadden opgezet. En daar mocht je ook nog best even bij op tellen dat haar moeder haar nagels absoluut niet wilde breken, en dat beide ouders al een sprongetje van afgrijzen maakte, als er iets gezegd werd over vuile kleding. Hoewel Lena het absoluut daarin eens is met haar ouders, kon ze het toch niet laten om met volle teugen van dit schouwspel te genieten.

Nou ja, totdat haar moeder zich realiseerde dat Lena best even kon helpen. Haar moeder keek haar streng aan toen Lena hun openlijk zat uit te lachen. Ze wenkte haar dochter en beveelde haar om de stok vast te houden.

"Nee niet zo!" schreeuwde haar moeder nog, maar het was al te laat. De hele tent stortte in. Iedereen binnen een straal van vijfhonderd meter was stil geworden, en nieuwsgierig gaan kijken wat er gaande was op plek 203. Allemaal keken ze toe hoe Lena zeer onschuldig weg liep, richting het toiletgebouw.

Vol afgrijzen keek ze naar haar kapsel, had ze er zo de hele dag bijgelopen?

"Het is zwaar, hè. Het leven op een camping"

Lena keek op, naast haar stond een meisje dat haar vaag bekend voor kwam. Ze bekeek het meisje van top tot teen en kwam tot de conclusie dat ze misschien wel aardig was, maar als ze met haar om zou gaan, ze duidelijk een make-over nodig had.

"Dat kun je wel zeggen ja, en ik ben hier nauwelijks twee uurtjes" zei Lena op een zeurderige toon,  blij dat ze iemand had om tegen te klagen.

"Jullie lijken me niet echt het type mensen dat gaat kamperen" zei het meisje na een korte pauze. Leuk ze had dus waarschijnlijk, net als veel andere trouwens, gezien hoe net hun hele tent in elkaar stortte en hoe zij daar schuldig aan was. Toen ze er aan terug dacht zuchtte ze diep; haar moeder gaat haar vermoorden.

Ze fatsoeneerde haar haar en wilde een toilet hokje binnen lopen, maar ze werd tegen gehouden door het meisje wat net had toe staan kijken hoe ze haar haar fatsoeneerde.

"Heb je wc papier"

Lena staarde het meisje met open mond aan, iets wat zij opvatte als een nee.

"Hier, neem dat van mij maar" ze duwde een propje met wc papier in haar handen. "Ik had teveel meegenomen" verklaarde ze. Nog steeds staarde Lena het meisje sprakeloos aan.

"Gaat alles goed?" het onbekende meisje keek haar met een onderzoekende blik aan.

Lena deed haar mond open, maar in plaats van iets te zeggen barstte ze in een enorme schaterlach uit. Één minuut later keek hem meisje nog steeds een beetje ongemakkelijk toe hoe Lena probeerde weer op adem te komen.

"Ten eerste ik maakte geen grapje, en ten tweede wat is je naam"

"Geen grapje" herhaalde Lena een beetje verbijsterd "Geen grapje" iets luider dit keer "Geen grapje" herhaalde Lena nog één keer hysterisch ondertussen.

Het meisje rolde met haar ogen om Lena's, volgens haar waarschijnlijk, verwende gedrag. "Ik heet in ieder geval Fayenn" Lena keek Fayenn nog steeds een beetje verbijsterd aan maar vertelde haar toen toch haar naam.

Nadat ze naar het toilet was geweest, liep ze al kletsend met samen met Fayenn naar de tent. Excuseses, nadat ze naar het toilet was geweest, liepen ze met z'n tweeën terug naar de tent, Lena al kletsend, Fayenn luisterend. Toen ze bij plaatsnummer 203 aankwamen, stond wonder boven wonder de tent zo goed als helemaal op.

---

Hier is 'ie hoofdstuk 4

Xxx Lise

Vote, Comment, Follow & Share

Nice To Meet YouWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu