Drit e Terr

Drit e Terr 21

Kishin kaluar rreth 30 minuta qe kur perfundoi gjyqi . Tashme isha i lire . Me hoqen prangat nga duart dhe Firmosa disa letra te perkthyera ne Shqip qe isha dakort me vendimin e gjykates dhe me pas dola jashte.

- Terrr ...

Degjova zerin e Dritëzes gjith lumturi dhe me pas ndjej trupin e saj prane vetes . Vrapoi dhe mu hodh menjehere ne perqafim . Buzeqesha dhe e perqafova gjithashtu . Sa me kishte mare malli per ate capkenen e vogel dhe llafazane . Ndihesha fajtor qe e kisha lene vetem per dy dite , por i lumtur qe i kisha munguar ;)

Me pas u shkeput per disa sekonda dhe me buzeqeshte tek sa me shihte ne sy .

- Bukuroshe , me fal .

- Jo , me fal ty mua . Nuk je kokbosh , je shum i zgjuar . Ja pershembull aty ne salle jam ndjere krenare sepse per aq pak dite kam aritur te te bej te zgjuar si vetja ime .

Dhe me pas qeshem te dy .

- Kho kho ...

U degjua e kollitura fallse e Monertit tek sa afrohej drejt nesh se bashku me Lolen . Te dy kishin nje shkelqim ne sy . Dukeshin aq bukur tek sa ecnin krahe njeri - tjetrit .

- Terr , te rrujt zoti Vlla .

Dhe perplasem duart si shoke e me pas i rahem shpatullat njeri tjetrit .
Ai me tha vella ... ndoshta , ndoshta ai kishte kuptuar gjithcka . Jo kjo sishte e mundur , ndoshta ka thene keshtu instiktivisht . Porr , me beri pershtypje sepse ai nuk me thiri Bledion , ashtu sic e kishte degjuar emrin tim ne seancen gjyqsore , por me thiri Terr .

Por mendimet me stakuan kur Lola me nje buzeqeshje rezatuese ne fytyre u afrua dhe me dhuroi nje puthje ne faqe shoqeruar me nje "Faleminderit"

Kisha mbetur si statuje dhe gjithcka beja ishte te buzeqeshja . Oh zot , se kisha imagjinuar asnjehere qe nje dite do te ndjej prezencen e tyre aq prane .
I hodha nje shikim Dritëzes por ajo thjesht me shikonte me nje admirim dhe me shkeli syrin ne momentin qe keto te fundit u takuan bashke .

- Te prezantohemi si duhet . Une jam Monerti , kjo motra ime Lola . Te falenderojm shum dhe te kerkojme te falur per gjithcka qe perjetove per shkakun tone .

- Ëëhmm , ashtuu , une nuk bera asgje .

- Si nuk bere asgje . Per pak sa ste rasen brenda pa bere asnje faj .

- Nuk me ben pershtypje . Edhe ashtu jam mesuar . Nejse , gjithsesi me behet qefi qe shpetuat paster .

- Terr vlla , une dua te bisedoj me ty dicka . Por si fillim eja te shkojme ne shtepin time . Prinderit e mi po na presin .

Nuk po kuptoja asgje . E vetmja gje qe arita te dalloja ishte nje lloj frike ne syt e Dritëzes .

- Me fal Monert . Nuk mundem ... Ndoshta ndonje dite tjeter .

- Jo vlla si mundet ndonje dite tjeter . Pastaj ku do shkoni sepse Dritëza i mblodhi robat nga hoteli dhe eshte vendosur ne shtepin tone keto dy dite . Im ate mendoi qe kjo ishte me e drejta pasi ishte e rezikshme pas perfshirjes tende ne sher qe Dritëza te qendroje e vetme ne hotel . Keshtu qe duhet te shkojme pasi prinderit e mi me zi presin te te falenderojne .

Sigurisht qe tani u bera lemsh fare . Ajo e verejti kete edhe me beri me shenje te dilnim pak sa vecane. Me pas vazhdoi te me fliste me ze te ulet .

- Mos me shiko ashtu , nuk kam bere asgje . Thjesht kam thene qe jemi si vella e moter . Erdhen me moren tek hoteli dhe Lola mu lut shum qe te shkoja . Kam qendruar ne shtepin e tyre keto dy dite . Monerti nuk u burgos ate dite, i ati e nxori brenda dy oreve . Eja te shkojme , do mund ti shohesh prinderit e tu nga afer . Tregohu i qete , askush nuk di asgje ne lidhje me ardhjen tone ketu .