Drit e Terr

Drit e Terr 26

- I telefonova , me tha qe eshte rruges , po vjen .

I tunda koken per ti thene 'ne rregull'

Ishin bere gati 20 minuta qe rija i shushatur ne ate dhome edhe Alba e cila me shihte me nje dhembshuri . Kisha haruar fare Monertin . Ai doli per te mbyllur makinen dhe nuk ishte kthyer akoma . Ndoshta kushedi ku ka ndaluar duke flirtuar me ndonje goc adoleshente sic bente gjithmone .

- Maa

U degjua zeri i thaj ti theriste te ëmës . Me theri ne shpirt ai ze . Me ngjalli kujtime qe sdo tdoja ti kujtoja me . Me shpeshtoi rahjet e zemres . Jo , nuk ne rihte zemra nga dashuria , nuk isha ndjere kurr i dashuruar me nje femer perpos Dritëzes . Nuk e kishte ndritur shpritin tim askush ashtu sic e ndriti ajo ne vetem pak dite . Me dhimbte shpirti per ate dashuri te pamundur .

Faj , turp , inat , dhimbje , ishin gjithcka cfar ndjeva kur ajo u fut ne dhome dhe syt e mi u takuan me te kaltren e syve te saj .

Mora fryme thelle , por nuk leviza nga vendi ku isha ulur .

Ajo , epo cmund te bente tjeter ajo vec se te rinte e befasuar tek dera e te shikonte me nje shikim vrastar here mua e here te ëmën qe si kishte treguar per prezencen e time .

Alba beri nje buzeqeshje e sikletosur dhe u ngrit te dilte jasht .

Ndersa Adel mbylli nga pas deren dhe u fut brenda . Nuk e prisja kete veprim te sajin . Prisja krejt te kunderten , prisja refuzimin e saj per te me takuar , injorimin e saj kundrejt meje dhe gjithcka tjeter .
U mundova te qetesoja veten . U qetesova disi qe ne momentin qe pash Adel te futej e qete brenda ne dhome .

- Pra erdhe?

Me tha me zerin e qete dhe per cudi nuk kishte nota ironie ne te .

- Pershendetje edhe ty Adel .

- Shoh qe je mire . Me behet qefi .

- Jam shum mir , faleminderit . Dhe ty nuk dukesh keq , je po e njejta , vitet nuk kan ndryshuar asgje tek ty .

Ajo beri nje gjysme buzeqeshje . Me pas mori nje karige dhe e vendosi ate perballe meje duke u ulur ne te .

- Nese erdhe te flasesh si nje femije , dhe te besh skena ironike apo te thuash fjale spontane , cohu dhe dil nga kjo shtepi . Nese erdhe te interesohesh si nje baba per vajzen tende , urdhero . Une si nena saj nuk te ndaloj asnjelloje te drejte qe ke mbi te .

Me vrane keto fjale , me coptuan shpirtin .

- Eshte e vertete? Domethene , a jam une babai ... Ashtu me fal sdua te me keqkuptosh , me thuaj te verteten , jam une babai i saj?

- Jam e gatshme per cdolloj analize nese nuk beson . Por te lutem mos lejo qe vajza ime te ritet si mua , pa baba , vetem me nje prind .

Sa i shkateruar ndihesha ne ate moment . Sa budalla ... Ndihesha nje cope injoranti i pavlere , ndihesha kokra debilit qe nuk e meritonte te jetonte , qe i bente hije kote kesaj toke .

O zot , duhej te merja ne duar timonin e jetes time . Duhet tju jepja fund nje here e mire te gjithe dilemave dhe te krijoja familjen time . Ti qendroja prane asaj , gjysmes time , femijes tim . Por qe ta beja kete duhej te shkilja me kembe dashurin time te pare , duhej te shkeputesha nga ajo , nga Dritëza ime . Me duhej ta beja ...

U ngrita nga aty me te shpejte e dola jasht . Nuk i thash asaj as edhe nje fjale me shume . Madje as nuk kerkova te shoh femijen tim , nuk isha gati te berballesha me aq shum brenda nje dite . Do ta shihja kur ti vinte koha .
Eca per tek makina ku dhe ishte Monerti...

- Terr , nuk do ta besosh cfar kam njohur . E kemi lene te dalim ne darke .

- Hajde Monert . Jepi gaz , te ikim qe ketu .