Uyanır uyanmaz Jaemin'in yapmış olduğu tostlardan bir tane alıp giyinmeye koyuldum. Sabah sekizde okulda olmam gerekiyordu. Ben, Jaemin ve Chenle beraber aynı odada kalıyorduk.
Yemeğimi yedikten sonra çantamı ve bir kenara atılmış olan montumu aldım. Montumu giydikten sonra çantamın tek kolunu sırtıma atıp çıktım.
Kafamı karıştıran düşüncelerim eşliğinde okulun yolunu tutuyordum. Bir anda beni kendime getirecek derecede sırtımın tek koluna asılı olan çantamı alıp hızlıca kaçan adama baktım. Ardından hemen tekerlekli sandalyesinin tekerlekleri yardımıyla koşmaya başlayan siyah saçlı çocuğa....
Ne olduğunu bir dakika içinde idrak edememiştim. Yaklaşık üç dakika boyunca gözlerim aynı yere takılmış, sanki bir şey bekliyormuşum gibi kalakalmıştım olduğum yerde.
Daha sonra siyah saçlı çocuk geldi ve anlam veremediğim birkaç hareket yaparak bana gülümseyip çantamı uzattı. Gülümsedi ve gitmeye hazırlandı. Bunu daha sonra idrak eden ben bağırarak teşekkür ettim ancak arkasına bile bakmadan tekerlerini döndürmeye koyulmuştu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
obstacle あ markhyuck
FanfictionBelki de önümde yıkılması güç duvarlar, devasa engeller var aşılması imkânsız olan. Fakat, bu engelleri senin için aşmaya çalışıyorum.