obstacle あ markhyuck

sept'

Eve doğru yürümeye başlamıştım. Çantamdan kulaklığımı çıkardım ve sürekli dinlediğim listeden bir şarkı açtım. Adımlarımı sıklaştırdım. Gerçekten merak ediyordum bu kişinin kim olduğunu. Acaba gerçekten adını bilmediğim o çocuk muydu?

Eve varınca arkadaşlarımla selamlaşıp küçük balkona geçtim. Bir süre sadece nefes alıp vermekten başka bir şey yapmadım. Merakıma yenik düşüp çantamı açtım ve tek tek not kâğıtlarını açtım. Yüzden fazla hatta iki yüzden fazla kâğıt vardı. Bundan eminim. Son iki kâğıt kalmıştı;

Eğer beni görmek istiyorsan karşına çıkacağım. Ancak yanında bir not defteri ve bir kalem getir. Belki ihtiyaç olur diye kalemin ucu kırılır diye bir tane de açacak getirmeyi unutma~

Hadi ama... Ömrümde okuduğum en saçma şey olabilirdi bu. Neden bu kişi not kâğıtları ile mesajlaşıyordu? Hatta mesajlaşma değil. Çünkü mesajlaşma eylemi tek başına yapılmıyor. Ne yapmaya çalışıyordu? Son kâğıdı da açtım;

Eğer kim olduğumu veya hakkımdaki herhangi bir şeyi öğrenmek istiyorsan...
Numaramı veriyorum.
-herhangi bir numara-