Thank you

HOOFDSTUK 12

~ Kleedkamer van de jongens, vlak voor de tijd dat Rose en Sophie komen ~

"Boo, come on. Just calm down. Okay?" vertelde Liam Louis, die door de kamer ijsbeerde.

"Come on, Lou. Just sit down. You have to make sure Rose don't see how nervous you are. She doesn't know that we are her friends. Remember?" als antwoord op Harry ging Louis zitten, om 2 minuten later alweer door de kamer rond te lopen.

"Louis, stop! It's just a girl, okay? No reason to freak out like that!" snel ging Louis zitten, geschrokken door de uitbarsting van Niall.

"I'm sorry. I just don't want her to know that we are the people who have been texting her for so long. You guys know I can't lie." terwijl de woorden over Louis' lippen rolden, keek hij de jongens 1 voor 1 aan.

Net voor de jongens konden antwoorden, werden ze onderbroken door geklop op de deur.

"Come in!" riep Liam uiteindelijk.

Langzaam ging de deur open. De 2 meisjes stapten glimlachend de kamer binnen. Bij het zien van hun glimlach, viel er een blok spanning van Louis' schouders en kon hij eindelijk ontspannen. Hij wist bijna zeker dat hij zichzelf niet ging verraden.

"Hi girls!" riep Harry enthousiast de meiden tegemoet.

"Hi!" antwoordden de meisjes opgewekt.

Na een halfuurtje van praten en lachen nam Rose haar telefoon en begon gretig te typen...

"Sorry guys, I just want to do something. It's kind of important." verontschuldigde Rose zichzelf, waarna ze enthousiast verder typte.

U: Guys guys guys! Thanks so much for this again. I wasn't really a fan, and I am still not, but I like talking to them.

Wanneer Rose op verzenden drukte, piepten de telefoons van de jongens alle 4 tegelijk. Rose trok haar wenkbrauwen op en keek de jongens 1 voor 1 aan. Ze hoopte zo hard dat deze 4 jongens niet haar vrienden waren waarmee ze al zo lang loopt te sms'en. Al snel verdween de hoop toen ze na een nieuw berichtje de 4 bekende piepjes weer hoorde.

U: I can't believe this.

Met tranen in haar ogen bekeek ze de jongens. Bij het zien van hun gezichten hield ze het niet meer en rende ze huilend de kleedkamer uit. Al snel kwam Sophie haar tegemoet.

"Het spijt me zo, Rose."

"Nee het spijt mij. Je hebt het me nog proberen duidelijk te maken, maar ik wilde niet luisteren. Kom, we gaan naar de zaal." Rose trok haar vriendin mee richting de zaal. Ze liet haar avond niet verpesten. Ze had uiteindelijk wel gratis tickets gekregen.

Ze gingen op hun stoelen zitten en niet veel later kwamen de 4 jongens zingend het podium op.

Halverwege het concert vroeg Harry om complete stilte. Het was ongelooflijk hoe iedereen naar hem luisterde. Al snel nam Louis het van Harry over.

"Hey guys. There's something we have to do. Rose, can you come over here please?" smekend zocht Louis de ogen van Rose.

Volledig verdwaasd liep Rose, begeleid door een beveiliger, richting het podium. Toen ze uiteindelijk weer uit haar trance kwam, stond ze al op het podium.

"Okay, Rose. There's something we have to tell you." startte Liam, al snel gevolgd door Niall.

"Yes, we are the people you're been talking to for a few weeks now. No, we didn't tell you who we are." Niall werd op zijn beurt onderbroken door Harry.

"We're so so so sorry for lying to you. We shouldn't have done that, and we know that." als laatste werd ook Harry onderbroken, dit keer door Louis.

"Yeah, we're really sorry. All we're asking for is a second chance. So Rose, can you please forgive us?"

~~~~
Het einde komt in zicht. Nog 2 hoofdstukken en dan is het boek afgelopen🙃