Üzüntüden mutluluğa , ağlamaktan gülmeye , kötüden iyiye... Hayatımızda bunlara geçişlerin hepsinde bir kapı olduğunu düşünüyorum ve hangi kapıdan geçmeye çalışsam kulp elimde kalıyor.Öncekinin aksine bu defa kaçırdıklarımı düşünmek ve bir kez daha hayal kırıklığına uğramak , sonu olmaz bataklığımda derinlere inmemi hızlandırmaktan başka bir işe yaramıyor.
Çoğu şeyden alamadığım tat geçmişteki keşkelerle geçirdiğim her vakit , gelecekteki keşkelerim için sırada bekliyor.Insanları anlayamayışım , hepsinin çeşit çeşit olması ve zihnimde oluşturdukları baskı içime kapanıp odamın dışına dahi çıkmayıp , babamın yüzünü görmek istememe arzumu büyütüyor.
Kendi mi boşluğa itip her saniye kendimi dahi tanıyamaz hâle gelmem ve dengesizleşmem her şeyin kötüye gitmesi için işlerin daha da karmaşıklaşmasında büyük destek oluyor.
Bu düşüncelerimden kurtulmak , bir an önce içerideki negatif havayı dışarı aktarmak adına pencereyi açıyorum.Içeride oksijensiz kalmış gibi sık sık alıp verdiğim nefesler yavaş yavaş kendime gelip rahatlamamı sağlıyor.Son kez ciğerlerimi temiz havayla doldurup masamın başına geçiyorum yapmayı en çok sevdiğim şeyi yaparak kalemin kağıtta kaymasına izin veriyorum :
1) Artık kimseyi umursamayacaksın.Bencil olup başkaları için kendini hiçe saymayacaksın.
2) Iyiyle kötünden taviz vermeyeceksin.Hayatında siyah ve beyazın yanında griye yer yok.Ya en kötü olacaksın ya en iyi olacaksın.
3) Kimseyi sevmeyeceksin
4) Çok ve boş hayal kurup umutsuzluğa kapılmayacaksın.
Kaçıncı kez yaptığımdan bile emin olmadığım bu kağıdı birkaç bantla dolabımın içine yapıştırıyorum.Içimden bu olacak bu mümkün bu defa maddelendirdiklerime harfiyen uyacağım diyerek yatağımda yerimi alıp gözlerimin kapanıp beni uykunun kollarına bırakmasına izin veriyorum.
"Makyajın sana yakıştığını düşünmüyorum.Makyajsız daha güzelsin."
"Ama ben seviyorum ve kendimi böyle mutlu hissediyorum " diyerek tüm sevimliliğimle sırıtıyorum.Hafifçe başını sağa sola sallarken
"Makyajsız daha güzelsin " diye söylediğini tekrarlıyor.Bende hafifçe tebessüm ederek
" Sende makyajsız daha güzelsin bak " diyerek ayna uzatıyorum o ise umursamadan
" Ne halin varsa gör " diyerek oturduğu yerden kalkıp seri adımlarla uzaklaşıyor.
