TANURA -Gün Doğumu-

3. Bölüm - Ben de Sızlasın Her Yaran..

OKUYUN!!

Multide ki fonla birlikte okursanız çok mütüş olur.. satır arası yorumlarınızı bekliyorum.. Bu arada 20 vote sınır demiştim, ama 20 vote gelmedi.. ben yine dayanamayıp attım.. rica ediyorum vote atmayı unutmayın.. akşam işten çıkıp gecelere kadar hikayeyi nasıl devam ettirsem diye düşünüyorum.. 1 tanecik Vote'yi fazla görmeyin.. hepiciğinizi seviyorum.. 🌹

Nefesten;

Nefes gözlerini yavaşça araladı ve başını göğsüne koyduğu adama baktı..

"T-Tahir... Geldin.."  Tahir kirpiğime yapışmış saçı kulağımın arkasına getirdi.. Tebessüm etti, ama konuşmuyordu.. sadece saçımı okşuyor ve tebessüm ediyordu.. eskisi gibi, eski günlerde ki gibi.. sanki hiç gitmemişte, hayatımızdan bir saniye bile eksilmemiş gibi.. ben de tebessüm edip sarıldım sıkıca.. "Gitme Tahir.. dayanamıyorum ki senin yokluğuna.. başa çıkamıyorum sensiz.. gelemiyorum hiç bir şeyin üstesinden.." ben ona sarıldıkça o bana daha sıkı sarılıyordu. Ne kadar özlemişim.. ne kadar da eksikmişim o yokken.. başını kaldırıp ellerini yüzümün arasına aldı..
"Seni seviyorum Tanura.."

"Ben de seni seviyorum ilk sevdam ." demek isterdim.. hızla yatağımdan doğruldum.. ne göğüsüne başımı koyduğum adam vardı.. ne tebessüm eden yüzü.. ne de yüzüm de ki elleri.. ama kokusunu hissediyordum.. kokusu burnumda tütüyordu. Ayağa kalktım ve başımı saçlarımın arasına daldırdım. Bir oraya bir buraya deli gibi bakıyordum. Gözlerimi sıkıca yumdum. Önce aynalıkta ki bütün herşeyi indirdim. Hıçkırıklarım da düşen parçaların sesine eşlik ediyordu. Bağırmaya başladım.. "Gelmedin! Yoksun! Beni Karanlıkta tek başıma bırakıp gittin! Senden nefret ediyorum Tahir! Nefret ediyorum!" Yatağın üzerinde ki fotoğraf çerçevesini aldım, onu da atacaktım ki fotoğrafa sabitledim gözlerimi.. gözümden düşen bir damla yaş ile ben de yere düştüm elimde ki fotoğraf ile birlikte.. çok güçsüzdüm artık.. hiç bir şeye takatim kalmamıştı.. elimde ki fotoğraf yorgun düşünen ellerimden kayıp gitti. Dizlerimi karnıma çektim, başımı dizlerimi koyup öylece baktım.. Asiye abla bağırış çağırışlarımı duymuş olacak ki hemen geldi. Dağıttığım etrafa bir süre öylece baktı... Bense sadece bir yere odak bakıyordum.. "Nefes.. ablam.. kuzum iyi misin? Ablacım kalk haydi.. bak yerler soğuk üşüteceksin.. Noldu birtanem kabus mu gördün ablacım.. hadi anlat bana." Gözlerimi odaklandığım yerden ayırmadan konuşmaya başladım; "Canım yanıyo abla.. sol tarafımı yakan acıyı izah edemiyorum sana.. kahroluyorum.. Canımı yakan da, gelip o yangını söndürecek olan da o.. ama o sadece yakmakla yetiniyor.." Asiye ablanın burun çekişi yankılandı odada. Ona da kıyamıyorum.. Kolumdan tutup kaldırdı beni.. başım omzunda odadan çıkmakla yetindim. Kapı eşiğine geldiğimizde, son bir kez odaya baktım.. baktım ama içimi de yaktım.. gözümden düşen yaşla birlikte odadan çıktım.. Asiye abla kendi odama götürdü. Banyo kapısını araladı ve içeri girmemi sağladı.. üzerimi soydu, banyo da ki fiskiyeyi açıp başımdan aşağı yıkadı.. su damlaları akıttığım göz yaşlarımı kamufle ediyordu. Ilık bir duşun ardından, güzelce pamuklu pijamalarımı giydirip saçlarımı taradı.. kuruttuktan sonra yatağıma yatırıp, saçlarımı okşadı.. "Kahvaltı hazırlayayım, sen de dinlenekoy ablam.." Diyip başımı öptü ve odadan çıktı.. sağ tarafıma kıvrılıp iki elimi başımın altına koydum. Göz yaşlarımı eksik edemiyordum. Artık bir sebep olması gerekmiyordu ağlamam için.. onun yokluğu yetiyordu göz yaşı eşliğinde uyumamaya sebep..

***

Saat, 17.30

Çalan telefonumu şarjdan çıkarıp kulağıma dayadım kim olduğuna bakmadan.
Nefes; "Efendim?" Telefonda ki kişi nefesin babasıydı.. karşıdan gelen sesle göz devirip dinlemeye başladım. "Tamam baba gelin." Biraz daha telefonu kulağımda tuttuktan sonra kapattım. Asiye ablam soru soran gözlerle bana baktı. Nefes; "Babamla annem geliyormuş, 1 saate orda oluruz dedi." Asiye abla telaşlı bir şekilde konuşmaya başladı. "E haber verselerdi keşke hazırlık yapardık." Göz devirip; "Abla gerçekten uğraşamam, hem 'biz sana demedik mi Tahir sana göre biri değildi' diye başlayacaklar. 2-3 güne giderler zaten." Asiye abla tedirgin bir şekilde bana baktı. Ne sormak istediğini anladığım anda tekrar konuşmaya başladım. "Hamile olduğumu söylemeyeceğim. Sen de ağzından kaçırma abla.. bir de onunla uğraşmayalım."  Asiye abla onaylar şekilde kafa sallayıp saçımdan öptü ve bir şeyler hazırlamak için mutfağa geçti.