Upadamy.
wstajemy.
Przed siebie idziemy.
Sprawy sobie nie zdajemy,
że tworzymy obraz siebie.
Kształtujemy i zmieniamy,
aby ideał wyszedł z nas samych.
Często maski zakładamy,
Nie pokazujemy twarzy.
Żyjemy.
Kłamiemy.
Bo nie lubimy samego siebie.
Nie akceptujemy siebie.
Tworzymy innego siebie.
Wersję idealną,
a zarazem koszmarną,
Udawaną.
Nie prawdziwą.
Zupełnie inną.
Lecz prawdziwy człowiek nie oszukuje siebie.
Miłość i sympatię znajduje do siebie.
A na łożu śmierci się śmieje,
Bo życie przeżył, po prostu,
dla siebie.
CZYTASZ
wiersze do poduszki
RandomAutorskie wiersze, pisane zazwyczaj pod wpływem negatywnych emocji... Raczej więcej tu smutnych i nie dających nadzieji wierszy.
