10.03.2019
İlk kavgamızdan beri tamamen yeni seni görmek kaçınılmaz olmuştu fakat bu kadarını beklemiyordum. Gözümün önünde kızlarla oynaştığını görmek sadece midemi bulandırıyordu. Kıskançlığımı bastırıyordum çünkü oyununa gelmek en son isteyeceğim şeydi.
Geçen yine yoongi hyungla bahçedeyken konuşmalarınızı dinledim jungkook. O sana kızıyor ve fazla ileri gittiğinden yakınıyordu sen ise umursamazca etrafındaki kızları taramaya devam ediyordun.
Bahçede yanımdan geçerken bana baktığında durdum, gözlerinin içine baktım ve biliyor musun tek görebildiğim hırstı. O eski derin bakışlarından, gülen gözlerinden eser yoktu. Bedenim hissettiği acıyı somutlaştıracak olsa çıplak ayakla kor ateşte yürümek diyebilirdim.
Bana pis sırıtışını sunarken yanına aldığın bilmem kaçıncı kızın yanağına sulu bir öpücük kondurup uzaklaştın. Değişmediğini düşünsem onu öperken iğrendiğini bile söyleyebilirdim ama sen sadece uzaklaşmaya devam ettin, benden ve kalbimden...
Zaman belki de düşmanımızdı sevgilim. Akışı bizi itiyor, ayırıyordu. Peki ilacımız zaman değilse neydi? Bu işin sonu ne olacaktı? Yaralarımıza merhem olamayacaksak kabuk bağlamasını mı bekleyecektik? Sonunu hâlâ bilmediğim hikayemiz her seferinde daha da ilginçleşiyordu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
better • taekook ✔️
Fanfiction[ tamamlamdı ] 08.04.18 gözlerimin içine bakarak şarkımızı söyledin jungkook ve bu "seninleyken daha iyiyim" dediğin ilk andı
