better • taekook ✔️

11

28.03.2019

Fren sesleri etrafta yükseldiğinde her şey film şeridi gibiydi sevgilim.

Sen kollarım arasında kendinden geçmiş yarı baygınken hâlâ olayın şokundaydım.

Caddenin öteki tarafından nasıl seni çekebilmiştim hiç bir fikrim yoktu.

Yumuşak hareketlerle seni kucağıma alırken incinmenden korkmuştum.

Odanı bulduğumda yatağına yatırıp üzerini değiştirdim. Ellerini temizleyip yara bandı yapıştırdıktan sonra alnına ıslak bez koyup ayılmanı beklemeye başlamıştım.

İlk defa uyurken seyrediyordum seni. Biçimli burnun, minik dudakların, yumuşak saçların, kendine has ferah kokun, sanatın vücut bulmuş hali gibiydin.

Kim demiş melekleri göremeyiz diye? Ben seni görüyordum sevgilim.

Farkında olmadan dolan gözlerimi elimin tersiyle sildim. Hâlâ kırgındım ama seni bir daha göremeyecek olma düşüncesine dayanabileceğimi sanmıyordum.

Peki ne zaman bu kadar bağlanmıştım sana? Ağlarken bana sarılıp 'her şey düzelecek' dediğinde mi yoksa beni korumak için disiplin cezasını üstlendiğinde mi? Güvenmeyi bile beceremeyen insana sevmeyi nasıl öğretmiştin?

Gözlerini açtığında ismim döküldü dudaklarından. Oturman için yastıklarla sırtına destek yapmıştım. Titreyen sesinle konuşmaya başladın, "Özür dilerim, ben gerçekten bunu istemedim."

"Konuşmak istemiyorum şuan hiçbir şey sağlığından daha önemli değil."

Evet konuşmak istemiyordum fakat sormadan da rahat duramazdım. "Neden araba kornaya bastığı halde yoldan çekilmedin?"

Gözlerime bakıp cevapladın, "O an hiçbir şey seni incitmiş olmamdan daha önemli değildi."

Sustuk.
Çünkü yine sihrinle büyülemiştin beni jeon jungkook ve ağzımdan çıkacak her kelime büyüyü bozabilirdi, buna izin veremezdim.

Ellerini tuttum.
Sıcacıktı.
Bakışlarını gözümden ellerimize çevirdin.

"Şimdi daha iyi görünüyorsun, gitsem iyi olacak."

Ellerini bırakmaya yeltendiğimde bu kez sen tutmuştun sevgilim. Anın verdiği heyecanla kalbim deli gibi çarpıyordu.

"Üzülmeni istememiştim."
dedin fısıldayarak.

Gülümsedim.
"Biliyorum."