25.05.2019
Seni hastaneye götüreli 3 gün olmuştu ve doktor durumu yeni idrak edebildiği için ancak konuşma fırsatı bulmuştu. Fakat ben hâlâ doktorunun dediklerini kavrayamamıştım.
Hafızanı kaybettiğinden bahsediyordu sevgilim. Yaşadığımız beş ayın zihninden uçup gittiğini söylüyordu.
Kafana aldığın darbe hafızayla ilgili soruna neden olmuştu.
Buna inanmamı nasıl beklerdi? Mümkün olamazdı, olmamalıydı.
Yine de seninle konuşmadan inanmayacağıma yemin etmiş gibiydim.
Kapını çalıp odana girdiğimde boş bakışların canımı yakmıştı. Beni gerçekten hatırlamıyordun. Son beş ayın hiç bir hatırası yoktu zihninde. Gözlerimden izinsizce süzülen yaşlar dikkatini çekmişti.
“Neden ağlıyorsun?”
“M-mutluluktan. İyi olduğunu öğrendiğim için.”
“Biz tanışıyor muyuz?”
Ağzımdan küçük bir hıçkırık koptuğunda ağlamam şiddetlenmişti. Kollarımla bedenini sardığımda şaşkınlığını hissedebiliyordum.
“Sadece biraz sarılmama izin ver. Gerçekten ihtiyacım var.”
Cevap vermeden sende kollarını bana sarmıştın. Günlerdir iyi hissettiğim tek ânı yaşıyordum. Gözlerimi kapatıp kokunu zihnime kazıdım. Bahar yağmuru sonrası açan ilk çiçekler kadar taze ve ferahtı.
Ve kendime bir söz verdim. Beni hatırlaman için elimden gelen her şeyi yapacaktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
better • taekook ✔️
Fanfiction[ tamamlamdı ] 08.04.18 gözlerimin içine bakarak şarkımızı söyledin jungkook ve bu "seninleyken daha iyiyim" dediğin ilk andı
