You don't know me | S.M.

#03 Pobawię się w Twojego „przewodnika".

*Madeleine*

Poziom stresu i podekscytowania jakie czułam od opuszczenia domu były nie do opisania. Chyba każdy normalny człowiek na myśl o spotkaniu swojego idola czułby dokładnie to samo.

Publikując moją piosenkę na YouTubie miałam nadzieję na to, że mi się uda i wygram konkurs, jednak z dnia na dzień widząc kolejne zgłoszenia moim zdaniem o wiele lepsze od mojego traciłam wszelką wiarę. Wtedy jednak na oficjalnej stronie Shawna pojawiła się lista dziesięciu najlepszych piosenek i możliwość głosowania na nie. Mi wystarczyło już to, byłam dumna z siebie, że doszłam tak daleko i, że tylu osobom podobała się piosenka którą sama napisałam. Gdyby ktoś powiedział mi w tamtym momencie, że dostanę maila od Jego menagera, że to ja zostałam wybrana i, że będę mogła zobaczyć jak wygląda prawdziwa trasa koncertowa prawdopodobnie wyśmiałabym takiego kogoś.

Tymczasem stoję na lotnisku wyczekując na moją walizkę i spełnienie marzenia.

Kiedy w końcu dostrzegam moją walizkę zabieram ją z taśmy transportującej bagaże i ruszam do wyjścia mając nadzieję, że bez problemu znajdę kogoś kto ma mnie stamtąd odebrać. Po przekroczeniu automatycznych drzwi zobaczyłam pary które witały się po zapewne długiej rozłące, rodziny, rodziców przytulających swoje dzieci, innych ludzi którzy szukali swoich znajomych. Postanowiłam skupić się jednak na rozglądaniu się za kimś kogo powinnam znaleźć i udało mi się to bez większych problemów.

Jeden mężczyzna trzymał przed sobą kartkę z moim imieniem niczym na filmie co w zasadzie było bardzo pomocne. Nie był aż tak starszy ode mnie, miał może 25 lat. Jego sylwetka była przeciętna, chociaż było widać jego delikatnie umięśnione ręce, był lekko wyższy ode mnie, a jego blond włosy były średniej długości jak na faceta i były zaczesane do tyłu.

Podchodzę do niego i witam się z nim.

- Hej, jestem Alex. Pobawię się w Twojego "przewodnika" - namalował w powietrzu cudzysłów i zaśmiał się. Okay, myślę, że go polubię.