VAMPİR & İNSAN ||YOONKOOK||

7. Bölüm

"Ben onun için birini öldürmüştüm.."

Aldığım kan ile Yoongi nin odasına çıktım. Hızla Yoongi nin yanına oturup kanı Yoongi ye enjekte ettim. Kesin bir çözüm değildi. Sadece tahminlerim üzerine yaptığım bu şeyden nedense pişmanlık duyamıyordum. Onu öldürdüğüm için, Yoongi için öldürdüğüm için pişman değilim.

Ümitle beklerken hafifçe gözü kıpraşam Yoongi ti görünce hemen ona seslenmeye başladım.

"Yoongi!, Yoongi iyi misin??"

Cevap veremeyecek kadar yorgun ve bitkin görünüyordu. Onu zorlamadım. Tüm kanı ona enjekte edince yavaş yavaş kendine gelmeye başladı.

-Yoongi-

Başımdaki keskin ağrı ile gözlerimi araladığımda çıplak bir şekilde yanımda biri otururken buldum kendimi. Ne olduğu hakkında tek fikrim yoktu. Şaşkın ve soru sorar gözlerle karşımdaki bedene baktım.

"Sen kimsin! Neden bu haldeyim!"

Karşımdaki kişi şaşkınlıkla yüzüme bakıyordu. Karşımdaki dudaklarını aralayıp konuştu.

"Y-Yoongi şaka mı yapıyorsun??"

"Ne şakası? Nerden tanıyorsun beni neden bu haldeyim?!!"

"Siktir. Bak herşeyi açıklıcam ama bana ilk önce iyi olup olmadığını söyle."

"Sanane bundan herşeyi açıkla!"

Üstümü yanımdaki battaniye ile kapattım be karşımdaki bedenden cevap bekledim.

-Jungkook-

O ana kadar yaşadığımız herşeyi anlatmaya başladığımda bana alaycı gözlerle bakıyordu. İnanmıyordu.

"Saçmalık ben böyle biri değilimdir. Uyduruyorsun."

"Bak Yoongi anlattıklarımın hepsi doğru"

"İspatla"

"Nasıl?"

"Herşeyi tekrar baştan yerlerinde göster. Eğer birşey hatırlamazsam bir daha karşıma çıkma kötü olur."

"Ahh cidden. Herşeyi geç öğretmeninim. Hatırlamasam bile beni çok göreceksin"

"Öldürürüm"

Dediği şeyi pek ciddiye almamıştım

"Evet evet öldürürsün"

"Çok ciddiyim, öğretmen öldürmektem aldığım disiplin suçlarını sayamazsın"

"Bir öğrencinin öğretmen öldürmesi hiçte inandırıcı gelemiyor ama neyse. Üstünü giyin."

"Of boşversen ve hayatımdan artı olarak odamdan çıkıp bana iyilik yapsan hm?"

"Al işte hiçbirşey hatırlamıyorsun ama hala aynısın. Uykun için kalkmak istiyorsun dimi?"

"Evet de neyse, odadan çıkarsan giyinicem"

"Eminim ki ben çıkınca yatacaksın bu yüzden arkamı dönmem yeterli olur"

"Sen cidden beni tanıyorsun. Ama ben seni tanımıyorum"

Arkamı döndüm

"Hızlı ol"

Gördükten sonra arkamı dönmem ne kadar saçma olsa da giyinmesini bekledim giyinince zorla da olsa okula götürdüm. İlk önce insan olduğumu öğrendiği yere götürdüm.

-Yoongi-

Geldiğimiz yer benim derslere girmediğim ve kimsenin olmadığı odaydı. Bir öğretmenin benim yerimi bilmesi garipti.

"Eee ne oldu burda??"

"İnsan olduğumu anladığın yer"

"İnsan mısın??"

"Aish işimiz zor olacak desene"

Tek tek beni bir yerlere götürmüştü en sonunda beni bizim çete ile takıldığımız bara götürdü.

-Yazar-

Jungkook onu ümitsizce bara getirirken Yoongi kafasındaki soru işaretleri ile etrafa bakıp birşeyler hatırlamaya çalışıyordu. Jungkook Yoongi yi onu öptüğü tarafa götürdü ve Jk soru sorar, ümitsiz gözlerle Yoongi ye bakarak dudaklarını araladı.

"Birşey hatırlıyor musun?"

Yoongi cevap vermedi. Sadece etrafta gözlerini gezdirdi. Yavaş yavaş sahneler gözünün önüne geliyordu. Yavaşça hatırlamaya başladı. Yoongi hafızasını kaybettiğinden beri karşındaki jungkook un adını hiç sormamıştı.

"Jungkook?"

"H-hatırlıyor musun Yoongi??"

"Ben.."

Herşey aklına gelmeye başlayınca kulağına fısıldayıp jungkook un onu öpüşünü de hatırladı. Onu kendinden uzak tutması gerektiği aklına gelince yarım kaldığı yerden devam etti

"Üzgünüm, hatırlamıyorum. Bir daha gözüme gözükme"

Bunları demesiyle Jungkook un gözleri dolmuştu. Yoongi bunu görünce içi ne kadar acısa da imkansız birşeydi. Kook için fazla tehlikeli biriydi Yoongi.

"Cidden hiçbirşey hatırlamıyor musun?"

"Hatırlamıyorum dedim ya! Şimdi bir daha gözüme gözükme okula da gelme!"

Jungkook dolan gözleri ile barı terketmişti okula gidip istifa mektubunu verdikten sonra eşyalarını alıp okuldan ayrılmıştı. Hatta bir daha onu görmemek için Seul'den ayrılmış ve Busan a gitmişti. Bu sorada Yoongi duyduğu pişmanlık hissini kendine yedirememiş tersine böyle olması gerekiyordu diye kendini avutuyordu.

3 YIL SONRA