From Paris with Love

Κεφάλαιο 4

Το αίμα στραγγίζει απο το πρόσωπό μου. Το ήξερα οτι θα μου γίνει στενός κορσές. Χριστέ μου,τι σκατά θέλει πάλι; Φυσικά δεν πρόλαβα να ρωτήσω αφού μου έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα. Ο μαλάκας! Μετά απο μερικά δευτερόλεπτα το κινητό μου έχει μύνημα. Είναι απο άγνωστο αριθμό η διεύθυνση ενός εστιατορίου και κάποια μεσημεριανή ώρα ραντεβού που δεν παρατηρώ.

"Τι έγινε;" ρωτάει με απορία η Isla. Ίσως εκείνη μπορεί να με βοηθήσει να τον ξεφορτωθώ μιας και περνάει παρόμοιο πρόβλημα. Σκατά,τι θα κάνω! Μπορώ να αλλάξω αριθμό,για άλλη μια φορά,αλλά δε θα κάνω όλη την ώρα αυτή την ιστορία. Πρέπει να αρχίσω να είμαι πιο επιλεκτική,να βλέπω τον χαρακτήρα του κάθε ενός.

"Το μαμόθρεφτο. Μου έστειλε μύνημα,και όταν έφτασα σπίτι μου το μεσημέρι ήταν εκεί και με περίμενε!" λέω γεμάτη εκνευρισμό. Δεν μπορώ να συγκρατήσω τα νεύρα μου σε τέτοιες περιπτώσεις σαν τη δικιά του.

"Αναρωτιέμαι τι τους κάνεις βρε παιδί μου,και κολλάνε όλοι τους έτσι σαν βδέλλες!" λέει ξαφνιασμένη η Isla. Κάνω ό,τι θέλω και παίρνω αυτό που μου αρέσει όσο δύσκολο και ακατόρθωτο είναι αυτό. Αυτή είμαι...

"Ξέρεις Isla...ήμουν στη Γαλλία και..." θέλω να μιλήσω μαζί της για αυτό,αλλά το τηλέφωνό μου δονείται ξανά. Αν είναι αυτός,θα γίνει της τρελής. Να πάρει! Είναι ο προιστάμενός μου. 

*Δ. Jefferson παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μου το συντομότερο δυνατό.* Παγώνω την προσταγή του προισταμένου μου για να συνεχίσω την συζήτησή μου με την Isla.

Όταν την έχω ενημερώσει πλήρως για τις μελλοντικές μου προθέσεις και την καριέρα μου,πληκτρολογώ τον αριθμό του.

"Παρακαλώ; Κύριε Hudson,συνέβη κάτι;" ρωτάω όλο άγχος και αγωνία. Σκατά,αν χάσω τη δουλειά μου,θα καταστραφώ.

"Angie προέκυψε πτήση στο Μαρόκο αύριο το βράδυ. Ήλπιζα να στηριχτώ πάνω σου... Άλλωστε,τώρα τελευταία είσαι αφηρημένη και...ξέρεις,η θέση μου είναι δύσκολη. Αν δεν δεχτείς αυτή την επείγουσα παράκληση τότε λυπάμαι αλλά..." που το πάει; Ποτέ δεν υπήρξα πιο νευριασμένη. Με απειλεί. Δεν είμαι αφηρημένη στη δουλειά μου,απο την αρχή της καριέρας μου ήμουν άψογη σε όλα.

"Κύριε Hudson,γνωρίζετε πολύ καλά οτι είμαι απο τις καλύτερες υπαλλήλους που είχε ποτέ η εταιρία. Δεν ανέχομαι,λοιπόν,τέτοιου είδους εκφοβισμό. Με μεγάλη μου χαρά να δεχτώ την κλήση σας. Θα τη δεχόμουν,αν η συμπεριφορά σας ήταν σεμνότερη. Τώρα λυπάμαι,πρέπει να αρνηθώ κατηγορηματικά να παρευρεθώ στην πτήση αύριο. Αντίο." λέω όλο μίσος και έχθρα και κλείνω το τηλέφωνο. Η Isla κοιτάζει με ανοιχτό το στόμα.