Geçmişe dönüp bakarsak, neler olduğunu anlamalıydı. Song her zamanki gibi yatağında oturuyordu. Etrafını
kutular ve geneli kırmızı ve yeşilden oluşan kağıtlar çevreliyordu. Bizimki dayanamayıp yine;
"Song?" diye seslendi. Elindeki kutuya kağıdı yapıştırırken "Evet." dedi Song.
"Sen...sen Noel hediyesi mi hazırlıyorsun?"
"Kesinlikle."
"Ama...Daha Mayıs'ta değil miyiz..?"
Kolundaki saate baktıktan sonra, gülümseyerek "Evet, ne olmuş ki." dedi.
Evet... Gerçekten neler olduğunu anlamalıydı.
Bir daha ki sefer hücrenin önünden geçtiğinde, tüm kutular ve kağıtlar ortadan kaybolmuştu. Kafasında kağıttan bir taç, önünde de bir tabak pasta...
Bu sefer, birşey sormadı.
