Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yorumları okurken sırıttı kızıl saçlı oğlan. Bu kız her kimse yaptığı yorumlar gün geçtikçe hoşuna gitmeye başlamıştı. Yine de yorumlarını beğenmemeyi tercih ediyordu. Telefonunu cebine sıkıştırıp oturduğu oymalı beyaz koltuktan kalktı ve stüdyoda, yürürken ayaklarının çıkardığı sesin yankısını dinledi.
Odayı çevreleyen aynaya yaklaşarak uzun, kemikli parmaklarını saçlarında gezdirdi. Arkasından duyduğu öksürük sesi yerinde hoplamasına sebep olurken, bu sesi bir burun çekme takip etmişti.
Üzerine battaniyesini sarmış, kafasında asla çıkartmadığı ressam şapkasıyla günlerdir hasta olan arkadaşı Taehyung'tu bu. Henüz minderi soğumamış beyaz koltuğa bu sefer arkadaşı yerleşti ve başını geriye atarak inledi.
"Çok hastayım!" Yeniden burnunu çekerek gözlerini kapadı.
"Yazın böyle hasta olabilmeyi nasıl başarıyorsun aklım almıyor." Hoseok' Taehyung'un yanına giderek şapkanın saçlarını geriye itip açıkta bıraktığı alnına elinin tersini bastırdı. "Ateşin var senin çek şu battaniyeyi üzerinden."
Taehyung'un kendisinin sözleri üzerine daha çok sarıldığı battaniyeyi çekiştirdi. "İstemiyorum." Mızmızlandı arkadaşı.
"Pekala ama akşamki gösteriye gelmezsen eğer kuzenimin numarasını unut. Anladın mı?" İşaret parmağını tehditkar bir şekilde salladı ve kapıya ilerledi.
