What About Us?

[CHAPTER 2]

[CHAPTER 2]

(HYAZ's POV)

Pagkatapos ko siyang tanawin papasok sa kaniyang kwarto ay tumungo na rin ako papasok. Kaya tinapos ko na ang aming usapan dahil hindi ko naman siya kilala, at isa pa baguhan lang siya sa Condo na ito, baka mamaya may balak na masama yun saakin.

"Matikman na nga lang 'tong cake mukhang masarap." (Sambit nito sa sarili at tila sabik-sabik sa nakahatag na pagkain)

"Grah! Hayyy salamat sa diyos!" (Sambit nito at bahagya pang dumighay)

"Ano kayang gagawin ko ngayong maghapon?" (Tanong ko saaking sarili)

Hmm hindi ko rin alam siguro matutulog nlng ako hanggang sa mag-gabi.
Pumunta ako sa aking kama at ipinikit ang aking mga mga mata...

••••••

Pagkamulat ko ng aking mga mata halos mahulog na ako sa aking kama sa aking nakita.

"Anong ginagawa mo dito?!" (Gulat na tanong ko sa lalaki)

"A-ahh wala naman kukunin ko lang sana yung plato na nilagyan ng cake kanina?"

"A-ah bakit hindi mo ako ginising? At dapat hindi ka na lang pumasok at hinintay mo nlng akong magising." (Nahihiya at medyo kabadong tugon ko)

"Ahh yun ba? Nakabukas kasi yung pinto ng unit mo kaya pumasok na ako para kunin yung plato ng madalian,
ahh sige mauna na din ako ah? Pasensya na kung nagising kita." (At mabilis na lakad siyang lumabas sa unit ko)

Aaminin kong kinabahan talaga ako dun dahil pagmulat ko kanina ng ating mata ay mukha na niyang walang kaemo-emosyon ang nakita ko. Akala ko si Sadako. (Sabi ko sa isip ko)

Tumayo ako sa kama at pumunta sa kusina upang uminom ng tubig.

"Hayyyy (hakay ko) ang bitin ng tulog ko, 5:30 pa lang ng hapon? Bakit ang tagal naman ng oras?" (Bagot na ani ko)

Napag-pasya kong lumabas muna sa unit upang makapaglakad sa baba at makalanghap na din ng hangin. Isasara ko na sana ang pinto ng mapansin ko ang Binatilyo. Bahagya din naman siyang nagulat ng ako'y masulyapan niya.

"Lalabas ka din?" (Tanong niya saakin)

"Ahh oo sana eh, sawa na kasi akong lumanghap ng hangin sa Rooftop, at gusto ko ring maglakad-lakad sa labas. Ikaw?"

"Ganon din ang balak kong gawin eh." (Hindi makapaniwalang tugon niya)

"So ano? Sabay na tayong bumaba?"

"Walang problema."(Nakangiting tugon niya)

Tuluyan na kaming pumasok sa elevator. At habang naghihintay na makarating sa Ground floor ay tinanong ko siya.

"A-ahh, hindi ko pa nga pala alam ang pangalan mo."(May ilang at nahihiya kong sabi)

"Ayy oo nga pala. Let me introduce myself. I'm Juaquin De Jesus, 17 years old. How about you?" (Ganado niyang sabi)

"I'm Hyaz Hernandez, and i'm also 17 years old." (Masaya ko ring pagpapakilala)

*TING!*

At habang papalabas kami ng Elevator ay bahagya pa kaming nagkatinginan at natawa dahil saaming ginawang pagpapakilala sa isa't-isa.

"Ahh sige, salamat sa pagsabay saakin." (Pasasalamat nito saakin.)

"Saan mo ba balak pumunta?"
(Nakangiti kong tanong. Nais ko sana siyang isama saaking paglalakad dahil sa'king palagay ganon rin naman ang kaniyang gagawin.)

"Diyan lang maglilibot." (Tugon niya)

"Sumabay ka na saakin." (Masaya kong sabi)

🖤~To be Continued~🖤

A/N: End of Chapter 2! Please, don't forget to Vote, Comment, and Follow! Godbless us all!💜

My accounts:
Facebook page: What about us? Franzeynie🖤
Google acc: Franzeynieee@gmail.com
Twitter: Franzeynie_
Instagram: It's me_Franzeyn

~Franzeynie🍂