Söylediği cümle beni büyülemeye yetmişti.Kendisini tekrar ettim.
"Artık sevgilimsin."
Eliyle saçlarımı okşadı,bir tutamını alıp kokladı yavaşça bana doğru eğilip çenemden tutup yüzüme baktı.
"Sen..."
devam etmesi için yüzüne baktım.
"İlk gördüğüm günden beri beni kendine aşık ettin.
Beni aptal ediyorsun."
Dediği cümleye kıkırdadım.Bana aşk dolu gözlerle bakıyordu.Masum bir çocuk gibi.
"Ne mutlu bana."
Diyip kahkaha attım.Tanrım benden romantik olmamı bekliyordu apaçık benim dediğim cümle ise kanser edecek nitelikteydi.
"Ya sen?"
"Ne ben?"
"Benden hoşlanmıyor musun?"
Sanırım bu dediği güzel laflara benimde iyi bir cevap vermem gerekti.
"Hayır senden hoşlanmıyorum,çünkü sana aşığım."
Dudaklarıma ufak bir öpücük kondurdu.Yüzünü saçlarımın arasına daldırdı.
"Şu koku beni sarhoş ediyor."
"Tanrım sarhoş olduysan çıkıyorum ben."
Gülerek ondan geri çekildim sanki büyük bir olay olmuş gibi hızlıca kolumu çekip çantamı almaya yeltendim ki kolumdan tutup bana iyice sarıldı.
"Seni bir daha asla bırakmayacağım."
Saçlarıma tekrar parmaklarına dolayıp cümlesine devam etti.
"Her zaman yanımda olacaksın hem de hep her an seni Fransa'ya götüreceğim orda yanımda kal Arella,lütfen."
"Neymar."
dedim gülerek
"Benim okulum burda ayrıca ailem izin vermez."
"Ben halledebilirim."
"Senin halledeceğini biliyorum ama yeni bir ortama alışmam çok uzun sürer tekrar bir okul ortamına uyum sağlayacağımı düşünmüyorum."
"Elimden geleni yapacağım Arella lütfen bana güven."
"Peki." demekle yetindim sadece
"Seni seviyorum sevgilim."
"Ben de seni."
Merhaba..hiç yazma isteğim yok nedense bilmiyorum üniversiteye gidiyorum ilk senem ve aşırı stresliyim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir imzanı alabilir miyim? Neymar Jr
FanfictionAceleyle çıkarken kalemin var mı diye sordu kafamı hayır anlamında sallayınca anlamsız gözlerle etrafa bakmaya devam ettim."Hadi çabuk ol,paparazziler gelmeden bul"diyince hızlıca şipariş hazırlanan yerdeki mor fosforlu kalemi ona uzattım.Kalemi ald...
