Bir imzanı alabilir miyim? Neymar Jr

23.Bölüm

Düğünün üzerinden 2 hafta geçmişti.Neymar bana dünyanın en güzel düğününü yapmıştı çok mutluydum.Tüm medyada düğünümüz 1 hafta konuşulmuştu.Elimle yavaşça yukarıdaki raftan aldığım tabağı masaya koydum.Günler sonra ilk kez beraber kahvaltı yapacaktık.Onun antremanları çok yoğundu.Benim ise okulum.Çekmeceyi açıp çatal bıçakları alıp masaya koydum sanırım her şey hazırdı.Yavaş adımlarla yatak odasına doğru yürümeye başladım.Elimdeki alyansı alıp parmağıma geçirdim takmayınca çok kızıyordu.Seri bi haraketle kapıyı açıp içeriye girdim.Tam tahmin ettiğim gibi hala uyuyordu.Yanına yaklaşıp elimle koluna dokundum uyunması için,ani bi haraketle yatağa çekip üzerime çıktı.Aklı hala başka şeylerdeydi.
"Bırak beni."
dedim sitemkar bi şekilde
"Nereye?"
diye sordu bu sabah sabah ne saçma soruydu.
"Diskoya,biraz açılırım diye düşündüm."
dedim onu dalgaya alarak.
"Şşş,sana öyle yerler yasak."
"Hadi ya benim neden haberim yok."
sinirlendirmeye çalışıyordu beni.
"Ben senin yerine düşündüm."
cidden ben de sinirlenmeye başlıyordum.
"Düşünemezsin,benim yerime karar falan da veremezsin.
"Verdim bile."
vermişmiş yapayımda gör sen kararı.
"Vereme..."
devamını söyleyemeden beni öpmeye başladı.Ben de ensesinden tutup kendime çektim.Daha sert öpmeye başladı,elleri vücudumda gezmeye başladı.Hiç vakti değildi.Kahvaltı bizi bekliyordu.Dudaklarımı zorla çekip nefes nefese konuşmaya çalıştım.
"Kahvaltı."
"Yapıyorum ben kahvaltımı."
anlamsız gözlerle baktım.
"Sen en güzel kahvaltısın."
"Neymar..hadi inelim."
"Tamam geliyorum."
dedi öfleyerek.
Aşağıya inmeye başladım.Kahvaltı masasına oturup Neymarı beklemeye başladım.2-3 dakika sonra o da geldi.
"Ben seni yesem olmaz mı?"
"Neymar hadi gel."
yavaşça yanımdaki sandalyeyi çekip oturdu.
"Bugün ödev için arkadaşlarımla buluşacağım."
"Dişi mi?"
"Bu ne biçim bi soruydu şimdi?"
"Yeterince açık."
"Söylemeyeceğim."
"Gidemezsin o zaman."
"Nasıl gidiyorum izle."
"Oraya gelirim."
"Gel."
"Erkeklerin hepsini gebertirim."
"Yapamazsın."
"Dene gör."
Oflayarak masadan kalktım.
"Oflama."
"Onada karış."
"Karışırım."
Dişlerimi sıkarak odaya doğru ilerledim.Kıskançlığı beni öldürecekti.Odanın kapısını örttükten sonra karşısına geçip ne giyeceğime karar vermeye başladım.Sanırım yine normal siyah tayt ve üzerine bi sweat giyecektim.Duşa girip işlerimi hallettim.Saçlarımı kurulayıp düzleştirdim.Üzerimdeki havluyu çıkarıp giyinmeye başladım.O esnada kapı açıldı içeriye Neymar girdi.Hemen yerdeki havluyu alıp üzerime örttüm.Gözlerine kısıp bana doğru baktı ve yanıma gelmeye başladı.
"Neden üzerini örttün?"
"Nedeni yok."
"Yalan söylemeyi kes."
o esnada üzerimdeki havluyu çekmeye çalışıyordu.
"Bırak şunu."
diyip elindeki havlunun kenarını çekmeye çalıştım.Çekmemle beraber havlunun kayıp gitmesi bir oldu.İşte şimdi utanmıştım.Gözlerimi hemen yere sabitleyip havluyu almaya çalıştım o benden önce davranıp havluyu kenara attı.Gözlerimin içine bakıp konuşmaya başladı.
"Benden utanıyor musun sen?"
"Hayır."
"Gözlerime bak."
"Utanmıyorum dedim."
"Utanıyorsun."
yanıma iyice yaklaştı eliyle karnıma daireler çizip tekrar konuşmaya başladı.
"Her yerini gördüm utanmana gerek yok."
Elimle kenarda duran yastığa alıp ona vurarak
"Pislik." 
dedim tıslarcasına.
"Ne."
dedi kahkaha atıp ellerini iki yana açtı.
"Beni utandırma."
"Utanma."
dediği mantıklı gelmişti,çünkü benim kocamdı.Kendi kendime gülümsedim.
"Tamam çık üzerime giyineceğim."
"Önümde giy."
"Çık hadi."
dedim ellerimle omzundan iterken.aniden yüzünü bana döndü yüzü tam göğüslerimin arasındaydı.Utandım.Hızlıca ellerimle kapattım.
"Beni tahrik ediyorsun."
"Çık o zaman."
"Göğüslerinin arasından mı?"
"Daha fazla utandırma hadi çık."
"Karım benden utanıyor."
"Utanıyor."
Aniden ellerimi tutup arkamda sabitleyip yatağa uzattı.Anlamsız ve korku dolu gözlerle naptığını anlamaya çalışıyordum.Boynumdan başlayıp her yerimi yalamaya başladı.Bıraksın diye direniyordum ama ne fayda.Dilini göbeğimde hissedince içimdeki korku dahada büyüdü.Aşağılara inecek gibiydi.Son gücümle bi anda kendimi yukarıya çekip kalktım.
"Tanrım Arella."
"Ne?"
"En zevkli yerine geçiyordum."
nefes nefese konuşuyorduk ikimizde.
"Bırak gitmem gerek."
"Orda dur işte."
"Neden?"
"Beni bu halde bırakıp hiçbir yere gidemezsin."

Merhaba💜Vizelerim bitti ancak yazabildim keyifli okumalar pamuk şekerlerim🌸Ayrıca yorum bırakırsanız çok sevinirim öptüm sizi 💝