Esas Oğlan (Kaçak Gelinler Kurgusu)

BAŞLAMAK LAZIM YENİ BİR HAYATA

Ama sizin adınız ne,benim dengemi bozmayınız

"Almillacığım!Tatlım!Gün aymadı daha canım!Ne bu neşe ya!Git az ötede sevgi kelebeği ol uykum var benim!"

Bir ağız açışta bir paragraf konuşan Şebnem tekrar yastığına gömülürken Kainat'a döndüm.Bileğindeki tokayla saçlarını toplamakla meşguldü.Anlaşılan evde yine Casper muamelesi gören taraftım ama bu bile neşemi kaçırmaya yetmemişti.Efe'le kokteyle gidiyordum borumu!İçimde "Bim bam bom çok şükür dostlar" şeklinde başlayan dünyanın en gerzek şarkısı çalarken kocaman sırıtmaktan alamıyordum kendimi.

"Kızlar!Efe beni kokteyle davet etti!"

Ergen çığlığım istemsizce cümlenin sonuna eklenmişti.Yıllardır bu günü bekliyordum Efe sonunda beni farketmişti.Bu sefer kesin beni gördüğü an aşk itirafında bulunacaktı.Bu güne kadar beni farketmediği için aptal olduğunu söyleyecekti ve ben de mahçupça gülümseyecektim.Bu anın hayalini 1737383 kez kurmuştum ve şimdi sadece bir adım uzağımdaydı.

"Ryan Gosling seni kokteyle davet etmediği sürece bu kadar heyecanlanmamalısın canım"

Şebnem derin bir nefes alıp uyku gözlüğünü çıkarırken gözlerimi devirdim.Gökten Ryan Gosling yağsa bana Fettah Can düşerdi öyle bir şansa sahiptim.Ama şans ilk kez götünden başka bir yeriyle gülmüştü bana.Yani tabii Ryan'la kokteyle gitmekte fena fikir değildi.

"Adam resmen bölüm sonu canavarı gibi.Bir türlü öldürüp başka bir adama geçemedin!"

İnsanda heves bırakmayın zaten ya!Almilla kim ki zaten!Şebnem söylenerek tuvalete girerken arkasından dil çıkarma dürtüme engel olamadım.Bana da sorar mısınız acaba yeni birini istiyor muyum Şebnem Gürsoy?Sakin ol Almilla nefes egzersizlerini dene.Bu gün seni hiçbir şey mutsuz edemeyecek.Enerjinin düşürme kızım.Bu gün o gün değil!

"Kızlar!Kapıya bakar mısınız?Patates kızartıyorum!"

Kainat'ın sesiyle gerçek dünyaya dönüyorum ve adımlarımı kapıya yönlediriyorum. Bu sabah piyango bana patladı iyi mi?Piyango derken neyi kastettiğimi az sonra anlarsın.

"Almilla Hağnım Şebnem yok mu?Kendi ellerimle sıcacık ekmek aldım ona"

"Sağol Cemil.Ama Şebnem ekmek yemez."

Sabahın köründe asla ısmarladığımız şeylerle kapıda biten kapıcımız Cemil pes etmeyerek plastik poşeti elime tutuşturdu.İstisnasız her sabah Şebnem'i görmek için bir takla atmadığı kalıyordu.Şebnem işe giderken arkasından su döküyor, eve dönünce başından aşağı gül yaprakları atıyordu.

"Plastik poşet kullanımı çok yanlış.Doğaya zarar veriyorsunuz."

"Ya ne yapaydım?Ekmeği bavulla mı getireydim?"

Ukalaya bak ya!Yok canım ne bavulu otobüsle getir!Kapıyı suratına kapatmaya hazırlanırken o hiçbir şey olmamış gibi konuşmaya devam ediyor.Allah'ım sen bilirsin!

"Şebnem Hanım erken mi çıktı bu sabah?Tüh nasıl göremedim!"

"Cemil teşekkür ederiz ekmek için hadi git artık!"

Şu dünyada kabalaşabilecek en son insanı bile çileden çıkarıyorsun be adam! Kafanı şu ekmek poşetine soksam ya ben senin belki nem kendine getirir.Bu neyin kafası ya?

"Şeb-"

Cümlenin devamını getiremeden karşı kapı açılıyor ve Fahriş Sultan tüm heybetiyle Cemil'e bakıyor.İşte bu be!İşte bu!Fahriye Teyze vurdu ve goooll!Kim tutar seni be Fahrişim!Şu apartmanda herkesin deli gibi korktuğu,görünce kabuğuna çekilen kaplumbağa misali evine saklandığı teyzemizdi Fahriye Teyze.Onuncu kocasından sonra saymayı bırakmıştım ama emin adımlarla dünya rekoruna koşuyordu. Dudağındaki cırt pembe ruj gözümü alırken konuşmaya başladı.