QUİET G×G |texting|

[ten]

- gençler bakın hele, şimdi lâl'ın konuşmalarını normal yazacağım ama siz işaret dili olduğunu bilin. Hadi başlayalım.-

Lâl,

Giydiğim uzun beyaz elbiseye dokundum yavaşça. Annem hemen yanımda durmuş ve gözleri dolu bir şekilde beni izliyordu.

Gülümsedim "neden ağlıyorsun, bak ben çok mutluyum." dedim

Kafasını salladı ve yanağıma dokundu "biliyorum güzel kızım. Ben de mutluluktan ağlıyorum. Ne ara büyüdün sen böyle?"

Ayağa kalktım ve saate baktım. Açılış saati yaklaşmıştı ve biran önce aşağı inmeliydik, "geç kalıyoruz. Hadi inelim."

Yüzünü sildi ve aynadan son bir kez kendine baktı "haklısın bebeğim gidelim hadi."

Hızla aşağı, insanların yanına indim. Tek tek insanları süzdüm ve hangisi anonim olabilir diye düşündüm. Gözüme biri takıldı,sürekli gülen çok güzel bir kadın. Anonim o olabilirdi. Belki de değil. Kalbi çok güzel bedeni olmaya bilir. Gerçi görünüşü umurumda da değil. Hayatımda hiç bu kadar güzel seven birini tanımadım çünkü. Gerisi önemsiz.

Yerime aldım ve işaret dilini çevirecek kadına baktım.

Derin bi nefes aldım " öncelikle hepinize teşekkür ederim. Evet, ilk küçük bir kafe açacağımı söylemiştim, bileniniz bilir. Ama hayatımıza aldığımız insanlar bazen bizi büyütüyor. Hayallerimizi de. Neler yapabileceğimizi fark ettiriyor. Sonuçt olarak,"

Elimle restorantı gösterdim " bu. Bence güzel de oldu. Umarım sizler de beğenmişsinizdir. Burası sadece yemek yenmek için bir yer değil. Hayallerim var. Sevgim. Umutlarım. Göze aldıklarım. Bazen alamadıklarım."

Saçlarımı geriye ittim " burada ruhum var."

Gözlerimle tekrar kalabalığı taradım," hepinizi tekrardan teşekkür ederim. Özellikle bana gerçekten sevildiğini hissettirene. Teşekkürler bilinmeyen. Beni sevdiğin için."

Sözüm biter bitmez kalabalığın arasından o kadını gördüm. İçtiği su boğazına kaçmıştı. Ve bu hali... Fazla güzeldi.

|| kızlar akışına bıraktım akmadı. Esen kalın. ||