why don't we boys: wich one do i love??

11

Pov lexi

Ik ben blij dat het weer goed is tussen mij en Daniel want ik kan absoluut niet zonder hem leven. Plots stopt de bus. "Waarom stoppen we?" vraagt Laura. "Een kleine pauze." zegt Jonah. We knikken en ik ren uit de bus. De rest komt maar traag aan terwijl ik sneller ben dan hun met gips! Kun je dat geloven??? Nee dat is dus niet gebeurd. Jonah rende de bus uit omdak hij zag dat er Starbucks was en Daniel verbiede het me om te stappen dus ik zit nu in z'n rug. De rest ging er ook uit en we gingen de Starbucks binnen en zagen Jonah druk bestellen. We lachen en nemen plaats aan tafel. Omdat er niet genoeg plaats is zit Laura op Zach z'n schoot, Nikki op die van Corbyn en ik op die van Daniel. Jack zit naast mij en Daniel en ik zie Daniel boos naar hem kijken. Ik sla hem op z'n arm. "Auww waar was dat voor nodig?!" zegt hij als een baby. "Omdat jij zo boos kijkt naar Jack." zeg ik. "Maar...." "nee niks te maaren jullie zijn beste vrienden en ik weet dat je niet boos op hem kunt zijn." zeg ik en Daniel knikt en geeft me een kusje op mn wang. "Sorry Jack maar pls ze is van mij e. Jullie mogen best goeie vrienden zijn maar ze is my babygirl." zegt Daniel doordringend tegen Jack en hij knikt. "Thx bro en nee ik ga haar niet inpikken." lacht hij en we lachen.  Dan komt Jonah terug met 8 bekers terug. "Oooee hot choco with marshies!!!" roep ik luid en blij. Iedereen kijkt me aan maar ik negeer het en sip van mn drinken. Opeens moeten Corbyn en Nikki lachen. "Waaatt????" vraag ik. "K...kijk.... Na...ar....je...b...b...eker." lacht Corbyn. Ik kijk naar mn beken en zie de naam. "Mini melon eater youre a cute melon here is my nombie." lees ik voor. Whuuutttt ik kijk op en zie de Barista aan de kassa me aankijken met een verliefde blik. "He is a bit in loeveee met me." lach ik. Ik voel Daniel z'n grip rond me aanspannen. "Daniboi i can't breathe." zeg ik en hij laat me wat losser. Plots heb ik een idee. "Kijk dit gaat lachen worden." zeg ik tegen de groep. Ik neem mn beker en kruk naar de barista die da op mn beker schreef. "Hey ik heb een vraag je?" "vraag maar schoonheid." "ben je soms gebuisd op Nederlands?" vraag ik dood serieus. Achter me hoor ik ze doodlachen terwijl de barista me verward aankijkt. "Uuhh nee waarom deze vraag?" vroeg hij verward. "Wel de laatste keer dat ik checkte was ik toch zeker dat nummer niet als nombie is geschreven maar aangezien je dat verkeerd hebt geschreven ben je gebuisd op Nederlands." zeg ik droogjes en duw de beker in z'n handen. De hele Starbucks lacht zicht kapot. Ik ga weer naar de rest en zie ze echt super hard lachen en hun buik vasthouden van het lachen. "Kunnen we gaan ik krijg pijn in mn voet en ik wil slapen!" zeur ik en ga al naar buiten naar de bus toe.

Ik ga direct naar de bunkers en probeer erin te geraken maar het lukt niet. Plots voel ik een paar handen op mn heupen en me helpen erop te klimmen. Ik draai me op en zie Daniel. "Thxxxx danimelon!" en geef hem een kusje. Hij zegt niks en kust terug. Samen gaan we onder de dekens liggen en vallen we in slaaaaaaaappppp

Srrryyy vr het niet updaten boo boos😣😣😣 ni boos worden Pls?