Gizem

10.Bölüm ''Şaşkınlık''

Gözlerime inanamıyordum. Bir kez bakmakla yetinmeyip defalarca baktım. Serkan Hoca. Babamın arkadaşı dediği kişi Serkan Hocamıydı ? Yok canım daha da neler ? Serkan Hoca yavaş adımlarla bana doğru yaklaşıyordu. Şaşkınlığımı gizlemeye çalışıyordum. Fakat sonuç başarısız. İkimizde ağzımız açık bakıyoruz. Ama Serkan Hocada farlı bir şaşkınlık daha vardı. ''Sen o kız mısın ?'' diye yavaşça soruyor,Serkan Hoca. ''Sanırım evet.''diye cevap veriyorum. ''Peki o zaman hadi gidelim.'' diyor Serkan Hoca. Boynundan soğuk soğuk terler akıyor. Yol umrunda değil gibiydi. Sanki soğuk suyun içine girmiş,çıkmış fakat kurulanmamış gibiydi. Yolda ağzımızı bıçak açmıyordu. Apartmanın önüne gelmiştik. Büyük bir apartmana benziyordu. Apartmanın kapısı fazlasıyla ağırdı. Merdivenler çok dikti. Fakat rahat çıkılabilecek bir durumda. Kapının önüne geldik. Anahtarını yavaşça cebinden çıkarttı. Serkan Hoca. Kapının önünde erkek,çocuk ayakkabısı vardı. Kapıyı yavaşça açtı. İçerde birisi vardı galiba. Oturma odasına geçtim. İçerden sesler geliyordu. Yavaşça gelen birisinin ayak seslerini duymaya başlıyorum. Merhaba demek için ayağa kalkıyorum,arkamı dönüyorum. Poyraz. Bugün kaçıncı şaşkınlığım tahmin edemiyorum,ama yine bir şaşkınlık üstüne şaşkınlık. Poyrazın gözleride benim gözlerimde apaçık. Ağzımdan kelimeler yavaşça dökülüyor. ''Poyraz ne arıyorsun burda ?'' derken aklıma okulda yaşadığım bir şey geliyor. Poyraz Yılmaz. Hoca yoklama alırken soyadını sormuştum. Benzerliktir demişti. Taşlar işte şimdi yerine oturmaya başladı. Poyraz konuşmaya başladı. ''Her şeyi açıklayacağım. Odama gel istersen.'' Serkan Hoca kapıdan bizi izliyor. Ben şaşkınım ne yapacaktım ? Poyrazın teklifini kabul edip odaya geçtik. Yarım düsaat boyunca birbirimize bakıp durduk. En sonunda dayanamayıp ''ne söyleyeceksen söyle.'' dedim. Hiç bir şey söylemedi. ''Bence yarın konuşalım. Ben nerde yatıcam,'' diye sordum.''Yatağımın karşısındaki yatakta.'' diye cevap verdi. Yatağa uzandım. Ve kimseyi dinlememeye karar verip uyudum.