Serzeniş | Bölüm 4

460 50 15
                                    

Göz yaşı...

Artık ağlamaktan sıkılmışça sırılsıklam olan yanaklarımı peçete ile kurulan iken açık bıraktığım saçımdan sıkılmaya başlamıştım.

Zaten yanımda ki şahış yüzunden keyfim bozulurken kaçamak bakışla ona baktım.

O an gözleri benim gözlerim ile buluşunca elim ayağım buz kesti.

O havin buz mavilerde donmamak mümkün değildi.

Göz bebekleri git gide büyürken fazlası ile ilgi çekici.

"Hadi söyle!Fazla yakışıklıyım..."

Omuz silkerek yutkundum.

"Seni budala!"

Önüme dönerken arkamda sırtıma batan çantamı alıp toka aramaya başladım.

Bu 2 dakika ardından bulamayışım ile kalemi alıp yaptığım topuzu tutturdum.

O bana sırıtarak bakarken ciddi bir tavır takınarak kazağın kolunu avcumun içine alıp iyice çekiştirdim.

Kısa bir müddet sonra iniş yapılacağının duyurusu verildi.

Biraz heyecanla yerimde dikleşip beklerken o küçük kağıda yazdığı şeyi bana uzattı.

"Bu ne?"

"Telefon numaram!Bir şeye ihtiyacın olursa araman yeterli!"

Histerek bir güluşle kağıdı alıp inceledim.

Yavuz Karasu

"Merak etme!Ihtiyaçlarımı karşılayacak durum da ve yaştayım!"

"Ona ne şüphe..."sesi oldukça alay doluydu.

Sinirle kızarık dudağımı dişlerim arasına alırken kağıdı çantamın içine attım.

Uçağın kapıları açılırken yavaş yavaş yerimden kalktım.

Çantamı elime alıp kapıya doğru ilerler iken kolumda ki fuları orda bıraktığım aklımın ucundan bile geçmedi.

Genç adam koltukta ki mavi fular ile göz göze gelirken parmakları arasına alıp inceledi.

O kızin idi.

Cebine sıkıştırıp uçaktan indi.O ise çoktan kayıplara karışmıştı.

~

Taksinin duruşu ile parayı uzatıp inerken bagajda ki bavulunu aldı.

Çekiştirerek eski evin önüne geldi.

Burayı unutalı çok olmuştu.Hatırladığı kimse yoktu...Ailesi,arkadaşları dışında.

Oysa en önemlisini unutmuştu.

Anahtarı çıkartıp kapı deliğine yerleştirirken çevirip açtı.

Nemli hava yüzüne yüzune vururken bavulu bir kenara bırakıp mobilyaların üzerinde ki çarşafı kaldırdı.

Sonrası bavulu bir zamanlar annesinin ve babasının kaldığı odaya çıkartıp yerleştirdi.

Dikkatini çeken ise karşıda ki odası oldu.

Ilerleyerek odaya girdi.Küçük yatağa,oyuncaklara derken bir çocukla çekildiği fotoğrafı eline aldı.

Bu onların bir papatya bahçesinin ortasında yatarken çekilmişti.

Küçük kız heyecanla karşısında ki çocuğun elinde ki papatyayı kulağının arkasında sıkıştırmasını bekliyordu.

Fotoğrafın arkasını çevirip eğik bükük yazıları okudu.

Serzeniş | YavbahHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin