Serzeniş | Yavbah

Serzeniş | Bölüm 5

🔥Yangın🔥

U

tana sıkıla ellerini yanağında gezdirirken alev alev yandığını hissetti.

Lapa lapa yağan kar bile sönmek bildirmiyordu ateşini.

Arkadaşına gitmeyi iptal etmiş eve dönüyordu.

Dişleri yardimı ile dudaklarinı çiğneyip paltosuna sindi.

Buz kesmiş,ıssız sokaklar,ürpertici sesler.

Bazı bazı yanan ev ışıkları.

Kafasını yukarı doğru kaldırıp kar tanelerinin yüzüne gelmesini sağladı.

Gözlerine değen soğuk tanecikler az nemli yanaklarına değdi ve eridi.

Ağzına gelen kan ile yutkunup elini dudağına değdirdi.

Eline buluşan kanı umursamayıp arkasından gelen Yavuza döndü.

O da onun gibi biraz utanmış ama karizmasından ödün vermemişti.

Yavuz biraz daha yaklaştı ve kanamaya devam eden duduğına baktı.

"Duda-"

"Biliyorum."

Bahar boş gözlerini devirip çantasından anahtarı çıkardı.

"Herşey için teşekkür ederim Yavuz!Artık gitsem iyi olacak."

Tam gidecekti kolunu tutan el ile çekildi.

"Yavuz!Beni rahat bırak!"

"Olmaz,sert kız.Hem zaten tek yaşamıyor musun?"

Bahar tek kaşını kaldırıp yüzünü inceledi.Kar yüzünden saçları ıslanmıştı.

"Tek yaşadığımı nerden çıkardın?"

Yavuz yüzünü buruşturup kaşlarını çattı.Bu sanki onun hoşuna gitmemişti.

"Çok pardon!Sevgilin falan olduğunu bilmiyordum!"

Bahar hafifçe güldü.Bununla birlikte yüzü yumuşayan adama baktı.

"Yani arkadaşım,kardeşim,annem babamdan kastetmiştim!"

Yavuz bir çocuk gibi sırıtıp etrafı kontrol etti.Soğuktan üşüdüğünü anladığı kıza dönüp iç çekti.

"E o zaman eve gidelim!Yani yalnış anlama belki açsındır yeni taşındın sonuçta!"

"Sende yeni taşınmadın mı?"

"Ben zaten burada oturuyorum!Hem annemler burada,yemek getirmişlerdi!"

Bahar aniden gelen bu teklif ile biraz irkilsede karnının açlığını düşündü.Bir de sıcak anne yemeklerini.

"Peki madem!Çok ısrar ettin!Kabul!"

~

Yavuz tabağa koyduğu çorbayı kızın önüne yerleştirip kendi tabağını hazırladı.

Bahar burnuna gelen enfes koku ile kendinden geçip kaşığı eline aldı.

Daldırıp ağzına götürürken gözlerini kapatıp haz'ı yaşadı.

"Bu...harika bir şey yavuz!"

Yavuz tabağı ile dönüp masaya oturdu.Yerleştikten sonra kendinden gecmiş kıza odaklandı.

Minik bir kız çocuğu çıkmıştı içinden.Göründüğü gibi değildi.