[SCHOOL]
Lumabas na ako ng building at nagmamadali akong lumakad ng may bigla akong na bangga.
"Aray!" Sabi ko habang naka-upo sa sahig.
"Oh sorry. Hindi kita nakita." Sabi ng nakabangga habang inaabot niya sakin ang kaniyang kamay.
"No. It's okay." Sabi ko habang tumingala sa kaniya.
"Here let me help you." Tinulongan niya akong makatayo.
"Thank you." Pasalamat ko habang nakangiti.
"No probs Nana." Sambit niya habang nakangiti.
"He he."
Wait. What? Did he just call me Nana?
"Ace! Bilisan mo na baka malate pa tayo sa meeting." Sigaw ng kasama niya.
"Sige!" Sigaw niya "Maiwan na muna kita." Sabi niya sakin habang patakbo papunta sa kasama niyang lalaki.
"Ace?" Bulong ko sa sarili ko.
Saan ko ba narinig yung pangalan na yun?
Tinitigan ko ng maayos yung lalaki ng biglang tumunog yung cellphone ko.
"Ha?!" Bigla kong kinuha yung phone ko at sinagot ang tawag "Hello pa?" ... "Opo, I'm on my way" ... "Sige po." Binaba ko na ang tawag at bago ako lumakad tinitigan ko ulit yung lalaki.
[LABAS NG SCHOOL]
Naghihintay na sa labas si papa habang naglalaro ng ML.
"Pa!" Tawag ko.
"Ba't ngayon ka lang?" Tanong niya habang naka-focus yung mata niya sa laro niya.
"Malayo kasi yung faculty nila pa." Sambit ko habang binubuksan ko yung pinto ng kotse at ng pumasok.
"Ganun ba?"
"Sigh, tayo na po. Baka pagaglitan naman tayo ni mama pagmahuli tayo sa meryenda natin." Kinuha ko yung phone niya.
"Hey!"
"Let's go pa."
"Okay okay. Gezz I'm not your driver you know." He complaint
"I know, but it is still your responsiblity to drive me home because you're my father."
"Yeah yeah." Pumasok na siya ng kotse at sinimulan niya ng magmaneho.
BINABASA MO ANG
Mga Pangakong Naglaho | Book Series #1
Teen FictionThey say, memories won't last forever. They say, no need for you to remember the past. They say, just keep moving on no need for you to look back. But she asked, "Eh kung yung mga alaala are way more important than you expected? What if, those memor...