Nana's POV
"Okay class, dismiss." Sabi ng guro habang palabas ng pinto.
"Nana" Pabulong na kung tinawag ako ni Kenzo.
"Bakit?" Tanong ko habang pinapasok ko ang mga libro sa bag.
"Tara. Nagugutom na ako." Hinawakan niya ang kaniyang tiyan niya.
"Oo na." Tumayo kami sa kinauupoan namin saka lumabas ng klasroom.
Habang naglalakad kami papuntang canteen, napansin ko na kanina pa nakatingin yung mga babae sa direksyon namin.
"Hoy Kenzo. Napapansin mo ba na kanina pa nakatingin yung mga babae?" Pabulong ko siya tinanong.
"It's just your imagination." Sambit niya sakin habang nakabulsa yung dalawa niyang kamay.
"Parang sayo nakatingin yung mga babae eh." Tinaasan ko siya ng kilay habang tinititigan.
Bigla siyang ngumiti at nilapit niya ang mukha niya sa tenga ko.
"Bakit nagseselos ka?" Pabulong niya itong sinabi in a seductive voice.
Dahil sa sinabi niya bigla ko siyang tinulak papalayo habang namumula ang mukha ko.
"Like hell no!" Sigaw ko sa kaniya.
Mas binilisan ko pa ang paglakad habang dala-dala ang naiinis kung mukha.
*Nakakainis talaga siya.*
Palabas na ako ng hallway ng tinawag ako ng class president namin.
"Sanchez!" Tawag niya sakin.
"Hey." Kinawayan ko siya habang ningitian.
"Pwede ba kitang makausap sandali?" Tumakbo ito papalapit sakin.
"Sure. What is it about?" Ani ko sa kaniya.
Hinawakan niya ang kamay ko at pinaupo ako sa isang bench.
"Well, you see. Tatransfer na ako ng ibang school, so..." Napatitig ito ng seryoso.
"So?"
"I want you to become our class president." Lakas loob niya itong sinabi.
"A-ako? Di ko yan kaya saka bago lang ako dito." Sabi ko.
Hinawakan niya ulit yung kamay ko ng mahigpit.
"Sige na please." Napapacute
BINABASA MO ANG
Mga Pangakong Naglaho | Book Series #1
Teen FictionThey say, memories won't last forever. They say, no need for you to remember the past. They say, just keep moving on no need for you to look back. But she asked, "Eh kung yung mga alaala are way more important than you expected? What if, those memor...
