[FF] Миний бүсгүй болооч (ДУУССАН)

Наймдугаар хэсэг (Төгсгөл)

Наёон эгч найз залуутайгаа гэрлэлтээ батлуулчихсан. Албан ёсны хуримаа хүүхдээ төрсөний дараа хийнэ гэсэн. Ээж ч одоо сэтгэлээ тайвшруулаад том хүргэндээ их сайн хандаж байгаа. Бид хоёрын хувьд учраа одоо болтол олоогүй гэхдээ надад одоо хамаа алга би зүгээр л ажлаа хийж амьдарна. Тэр надаас уучлалт гуйх эсэх нь тэр хүний л шийдэх асуудал. Би буудалд хонохоо ч больсон. Ер нь гэр байхад би яахлээрээ тэгж гадуур хонох ёстой гэж? Явах ёстой бол тэр л явна биз...

Наёон-бүгдээрэнд нь баярлалаа -уйлах-

Би-таниас түрүүлээд гэрлэх гэж байсандаа бүр санаа зовоод байсан юм ашгүй дээ

Наёон-зүгээр шдээ, гэхдээ эгч нь үнэхээр баярлаж байнаа. Та хоёр арай албаар намайг бодож ингэсэн юм биш биз дээ?

Би-үгүй дээ, үнэхээр ажилтай завгүй байгаа Марк ч өөр асуудал шийднэ гээд гэнэт завгүй болчихсон бид хоёр уулзах ч завгүй байна

Наёон-мхмм за тэгвэл хүлээсний эцэст нэг сайхан хурим хийнэ биз

Би-тэгнээ

Жонгён-за баяраа тэмдэглье

Би-за та хэд явдаа баяртай, ээж тэгж байгаад нэг тухтай уулзацгаая

Ээж-за баяртай

Би-хүргэн ахаа эгчийг минь сайн халамжилна шүү

Жинёнг-ойлголоо, баяртай

Би шууд ажил дээр очоод бичиг цаастайгаа ноцолдоод байж байтал нарийн бичиг надтай хүн уулзахаар ирсэн тухай хэлэв. Хойшлуулах боломжтой хүн эсэхийг асуухад 'яаралтай асуудал гэнэ' гэв.

Би-за оруул даа

Амралтын буйдан дээрээ сууж байтал Марк ороод ирэв. Тэгэхээр уулзах гэж ирсэн хүн нь энэ хүн байх нь ээ?

Би-сайн уу?

Марк-тиймэрхүү л

Би-ямар яаралтай хэрэг билээ?

Марк-би бүхнийг олж мэдсэн

Би-юуг?

Марк-надад боломж өгвөл хоёулаа гэртээ очиж ярилцъя тэгэх үү?

Би шууд тийм гэж хэлж чадаагүй ч энэ боломжийг алдвал дахиад боломж ирэхгүй юм шиг санагдсан тул хэсэг бодож байгаад-за яахав гээд түүнтэй хамт компаниас гаран гэртээ хүрч ирлээ.

Түүнд ус аягалаж өгчихөөд түүний ярихыг нь хүлээн түүн рүү харахад тэр ихэд сандарч байгаа харагдлаа.