Seçme olacaktı. Bugün büyük güne sadece 1 hafta uzaktı. Zor bir iş olduğunu düşünüyorduk. Gerçi sihrin mucizeleri sayesinde koskoca okulu 1 ayda yapmıştık. Ben şu anda kendi ortak salonumla ilgileniyordum. Diğerleri öğrenci seçme parkuru gibi bir şey hazırlayacaklarını söylemişti, saçmaydı tabi. Okula alınacak çocuklar daha 11 yaşındaydı! Yukarı çıkıp salazara bakmaya karar verdim. Açıkçası pek belli etmese de kara büyüye biraz daha ilgili olduğunu fark etmiştim ve binasına seçeceği öğrenciler için endişelenmeli miydim bilmiyorum. (Sen asıl onun 537. Torunu için endişelen! Tom dünyanın içinden geçme planları kuruyordu!)
Üst kata çıktım. Hazırladıkları sınavları görünce bayılmamak için kendimi zor tuttum. Verdiğim tepkiden önce yaptıklarını anlatmamın daha iyi olacağını düşünüyorum.
Godric: bahçeye kocaman bir arena kurmuştu. Ve nereden bulduğu hakkında hiç bir fikrim olmayan normalin en az üç katı büyüklüğünde bir aslan vardı. Cesaret derken bunu kastedeceğini aklımın ucundan bile geçirmemiştim. Umarım dövüş ya da bunun gibi bir şey planlamıyordur.
Salazar: zindanlara inerken bile göreceğim şeyden korkuyordum. İnince içimden lanet okudum. Öyle bir parkur yapmıştı ki içinde neler neler yoktu; tuzaklar, zehirli olmadığını umduğum yılanlar, gizli silahlar ve sayamayacağım pek çok şey. 🤯Bırakın 11 yaşında çocuğu, ben bile geçemeyebilirim.
Rowena: biraz daha insaflı olmasına rağmen o bile saçmalıyordu. Çocukların 4 saat sınavda kalması bekleniyordu! O zaman çoğu çocuk sıkıntıdan bayılırdı.
Benim asıl merak ettiğim kimse bunların binasına seçilemezse ne olacağıydı. Sınavı geçememek çok onur kırıcı olmalıydı. Belki sonraki seçmeler daha yumuşak (!) geçer umuduyla yatmaya gittim. Açıkçası gördüklerim beni şoka uğratmıştı.
