Gözlerimi bile açmama gerek kalmadan kokudan hastanede olduğumu anlamıştım. Kazayı nasıl olduysa çok da ağır olmayan yaralarla atlatmıştım. Dışarıdan Alexander'in sesi geliyordu. Uyandığımı farkedince hemen içeri daldı .
'Jessica Aman Tanrım sen iyi misin ?!'
'Hey Alex . Ben iyiyim ne zamandır baygınım ?. '
'5-6 saattir .'
'Annem ve Babam nerede ? ' Ben bunu söyler söylemez gözlerini kaçırdı . Anlamıştım,onlar ölmüştü ağlamaya başladım bana sarılıp beni teselli etmeye çalışıyordu . Doğrusu ona sarılıp ağlamak beni rahatlatmıştı. Alex benim çocukluk arkadaşımdı babamın ortağının oğluydu ve beraber büyümüştük beni hep koruyup kollamıştı.
"Çok üzgünüm"dedi.
"Ben de" dedim ve göz yaşlarımı sildim.
Kazayı hatırlamaya başladım.Çok net bir şey hatırlamıyordum . Belli bir kaç görüntü vardı sadece,fotoğraf gibi. Yanıma gelen yakışıklı çocuk,onun anlam veremediğim bir şekilde parıldayan sarı gözleri ve uçağın yere çakılışı.
'Uçak yere çakıldığında anne babanın oturduğu taraftan kimse kurtulamamış. Senin oturduğun tarafta ise seninle beraber sadece 5 kişi kurtulmuş.'
'Anlayamıyorum kurtulmam bir mucize olmuş olmalı .'
Alex'e 'Beni biraz yalnız bırakır mısın ?' dedim.
'Tabi ben koridorda bekliyor olacağı bir ihtiyacın olursa seslen.' diyerek odadan çıktı.
O dışarı çıktıktan bir kaç dakika sonra 'o' çocuk içeri girdi ve ' Merhaba'dedi.
'Ben James Wilson.'
'Sanırım hayatımı kurtardığın için teşekkür etmem gerekiyor , Ben de Jessica .'
MERHABA ARKADAŞLAR BU SADECE BİR GEÇİŞ BÖLÜMÜDÜR DİĞER BÖLÜMÜMÜZ DAHA UZUN VE ZAMAN ATLAMALI BU YÜZDEN 1-2 GÜN SONRASINDAN ANLATACAĞIZ TEŞEKKÜRLER.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Darkness
Lupi mannariMerhaba ! Bu kurtadam hikayesi olarak yazdığımız ilk hikaye Bu kitabı Kuzenim İle yazıyoruz. Daha doğrusu kendisi bana yardım ediyor © Her hakkı saklıdır
