Young Love

41st Day of School

Chesca's point of view...

"Oh! Ano ng nangyayari sainyo ni Myno?" Ang tanong ni Emely kay Mau.

"Emely!" Ang sabi ni KC.

"Pabayaan na muna natin ang lablayp ni Mau ngayon... kamusta na kayo ni Zaniel?" Ang tanong ko dahil... di ko talaga alam kung merong sila o wala.

"Wala naman kami eh!" Wews! Deny pa!

"Emely, halatang kinikilig ka na! Nagblublush ka pa oh!" Pinisil ko ang pisnge ni Emely.

"Shut up!"

Binato ni Emely ang hawak-hawak niyang libro.

"Luh!" Ang sinabi ni Chelsea.

Tumakbo si Emely habang umiiyak.

"Sineryoso niya. Eh bala na yan!" Ang sabi ni KC.

"Hoy! Habulin natin siya kawawa naman! Mag sorry tayo!" Ang sigaw ko kasi naaawa ako kay Emely.

"Awww, ang bait mo talaga Chesca!"

Dave's point of view...

Ako'y nasa likod nila Chesca at pinaparinig ko ang sinasabi nila.

Hayyy Chesca, mabait ka parin pero... bakit di mo 'ko maalala. Am i just expecting too much on you?

Ako'y nagdecide na pumunta sa library at habang paakyat na 'ko ng stairs ay nakasalubong ko si Kean na hindi pumasok sa araw na ito.

"Oh, Kean. Bat' di ka pumasok?" Ang tanong ko.

*sigh

"Tinulungan ko si Elise na makapag enroll dito." Ang sinabi ni Kyan.

"Bakit mo siya tinutulungan?" Ang tanong ko.

"Kase wala na akong iba pang gagawin so..."

"Wala ng ibang gagawin? Eh may clase ka! Sino ba si Elise?" Ang sabi ko.

"Oh sige... sige! Nahuli mo ako nagsisinungaling." Ang sabi ni Kean.

"Wala naman akong sinabi na nag sisinungaling ka ah." Ang sabi ko. Haha! Busted!

*sinampal ni Kean ang kaniyang sariling mukha

"Oh bala na! Bye!" Ang sigaw niya kasi napahiya siya.

Tinigil ko siya sa pagtakbo gamit ang aking kaliwang kamay.

Tinignan ko siya ng seryoso at tinanong ko siya.

"Bakit ka absent?"

30 minutes later...

Nabigla ako sa sinabi niya.

Di ko inexpext na...

Kean's point of view... 8 hours earlier...

Palabas na ako ng buhay para pumasok sa school ngunit may humarang sa aking harapan. Isa itong pulis!

"Ikaw po ba si..."

Sino?

"Jean Reisse?" Ang tanong ng pulis sakin.

"Hindi po ako si Jean Reisse pero pamilyar ito sakin. Di ko alam kung ba-"

Bat?! Ang sakit ng ulo ko!

"AHHHHH!!!" Ang sigaw ko.

"Oh, kuya anong nangyayari sayo?" Ang sinabi sakin nung police.

Nahimatay ako at di ko na alam ang nangyari pagkatapos nun.

Pagkatapos ng 2 oras...

Nagising ako sa higaan na nasa loob ng ospital.

Nagulat ako dahil...

Naalala ko na...

Ang lahat...

Back in present time

Ok lang ba na sinabi ko kay Dave, Victor?

Parang hindi ah.

Bala na yan!

Di naman siya madaldal.

Flashback...

*flinaflashback ko ang sinabi ko kay Dave

"First things first. Ang totoo kong pangalan ay Jean Reisse at ang pangalawa ay..."

"Oh, ano?" Tanong ni Dave sakin.

Sasabihin ko ba sakanya.

Wag na! Baka ipagkalat niya! Magsisinungaling nalang ako.

"Alam ko ang sikreto mo." Ang sinabi ko kay Dave kahit di ko naman talaga alam ang sikreto niya.

Nakita ko ang reaksyon niya at nagulat siya. Haha!

"Pa... pano mo nalaman?" Ang tanong niya sakin.

"Sa pamamagitan ng... secret, 'lang clue. Bat' ko sasabihin." Haha! Naniniwala talaga siya na alam ko sikreto niya! Siguro seryoso ang sikreto niya... parang yung kay Victor. Hayyy, bat' mo tinago sakin Vic. Dati naman di ka nagtatago ng sikreto sakin. Eh bala na! Siguro para narin sakin.

Emely's point of view...

Ang lakas mang asar ng mga puta! Pakshet! Kahit nga ako di alam kung meron bang kami ni Zaniel eh.

He's just so sweet to me these days. Di ko pa naramdaman ang ganong klaseng pag-aaruga. Mga magulang ko... daig na daig ng pag aaruga niya.

*lumakas pa ang iyak ko sa CR ng mga babae

Biglang may pumasok na babae.

"UMALIS KA DITO!!! NGAYON!!!" Ang aking sigaw. Syempre tumakbo siya. Works everytime.

Flashback...

Oo ampon lang ako pero di naman ibigsabihin nun na matatapon niyo nalang ako ng parang basura nung nag ka anak na kayo.

"Ma! Ginawa ko po ito para sa'yo!" Pagkatapos ko itong sabihin ay ipinakita ko kay mama ang aking ginawang paper doll nung bata pa ako. 6 yrs old palang ako niyan at pinaghirapan ko talaga ang doll na iyon.

Kinuha ito ng aking foster parent habang naka akbay sa kanya ang bago kong kapatid, ang tunay nilang anak.

"Piece of sh*t" binulong niya ito pero parinig ko parin.

"Thanks." Ang sinabi niya ng mahina.

Paalis na ako sa room kung saan nandon ang aking nanay. Tumingin ako sa aking likod at nakita kong pinagpupunit ni mama ang aking ginawang doll.

Napaiyak ako nun.

When you think about it now. It's not really a big deal. But it actually is.

2012

"Ma! Naging top 2 po ako sa classroom this grading!" Ang aking sinabi nalang sa aking nanay dahil walang pumunta sa bigayan ng cards ko. Naparinig nila ako pero di nila ako pinansin dahil ang kanilang atensyon ay nasa totoo nilang anak. Kinongratulate nila ang totoo nilang anak kahit 81.98 lang ang average niya... i mean no offense.

Humarap sila sakin at kinuha, binasa nila ang card ko. Proud na proud pa ako nun kasi 95.6 ang naging General Waited Average ko pero wala silang naging imik at nagfocus sila sa pag congratulate sa totoo nilang anak. Nasaktan ako nun.

2015...

Nadisgrasya ang totoo nilang anak at ako ang sinisi nila dahil hinayaan ko lang daw siya na maglakuwatsa. Galit na galit sila sakin pero matigas na ang puso ko nun.

Back in present time...

Magpapakamatay na sana ako eh kaso...

Nakita kita...

Zaniel...

***