(Hikayeyi baştan sona kadar London Grammar'ın Nightcall şarkısıyla okumanız önerilir.)
Ah, Calum.
Hayatıma öyle bir zamanda gelmiştin ki, bana o kadar doğruymuşsun gibi hissettirmiştin ki hayatımı mahvedeceğini aklımın ucundan bile geçirmemiştim.
~
Beni ilk kez bir gece yarısı aradığında, telefonun başında sadece ağlıyordun. O kadar çok ağlıyordun ki en ufak bir şey söylemeye çalıştığında nefeslerin boğasına diziliyordu ve telefonun ucundaki sesin bir öksürük kriziyle daha sarsılıyordu.
Dakikalar ya da saatler sonra, bilmiyorum, sen öylece ağlarken dünya dönmeyi bırakmış gibiydi ve ne kadar süre senin gibi koca bir adamın çocuk gibi ağlayışını dinledim bilmiyorum ama sen susup "Özür dilerim, Nancy." dedin, ne için özür dilediğini bile bilmiyordum. Tekrar öksürdüğünde ciğerlerin ağzından dökülecek diye endişelendim. "Çok özür dilerim."
"Calum, nerede olduğunu söyle ve gelip seni alayım. Sakinleşmen gerek." Ne sorduğum, ne de söylediğim hiçbir şeye cevap vermiyordun. Ağlıyordun, çok fazla ağlıyordun. Sesin her zamankinden daha peltekti, muhtemelen yine içkinin dozunu abartmıştın ama zaten bu aralar her konuda böyleydin.
Her zamankinden daha çok tartışıyorduk. Sen her zamankinden daha sinirliydin ama bence bu o kadar da sorun değildi. O zamanlar aptaldım ve ne yaşarsak yaşayalım her şeyin üstesinden gelebileceğimize inanıyordum. İkimizi, bir peri masalının sonsuza kadar mutlu yaşayacak olan kahramanları sanıyordum. Aslında alakamız bile yoktu, Calum. Sonumuz yaklaşmıştı, gittikçe büyüyen bir çığ kütlesi gibi dağın tepesinden yuvarlanıp bizi ezmek için hazırdı. Sadece görmek istemedim.
"Yemin ederim ki seni aldatmak istemedim, Nancy. Sikeyim. Sikeyim. Sikeyim... Lütfen beni affedeceğini söyle."
Sonra büyük bir kabustan uyanırcasına gözlerimi açtıran ilk kurşununu ateşledin.
Tam on ikiden vurmuştun, Calum. Beni nasıl yere sereceğini iyi öğrenmiştin.
///
Bu hikaye baştan sona Ceylin'e ( MyBlackHair ) ait. İlham kaynağım olduğun ve arkadaşlığın için teşekkür ederim:') Ily babe💕Umarım seversiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
nightcall | hood
FanfictionTüm nefeslerimi aldın. Kalbimin olması gereken yerde bir boşluk bıraktın. @MyBlackHair