istanbulun kaderi

Mardine ilk adim

Valizleri topladik gidiyoruzz..

Kucukken bir defa mardine gelmstm.Ve nasil bir yer oldgnu cok merk ediyordum.Kardesim otobuste durmadan agliyordu neden babam gelmedi diye.Biraz babama duskun bir cocuktu kardesim.neyse ki sag salim mardine wardik.Buranin insanlari cok degisik.Istanbuldan cok farkli bir sehir.Insanlarin dusunceleri acaip..

Neyse tatilimiz cok guzel gecti ama bir sorun wardi.

Babam 3 ay boyunca bizi aramadi.Annemde istanbula geri donmek istemedi.Hakliydi.Babam bizi sormadi bile.Okul yaklasiyordu.Hala babamdan ses yok.Okullar basladi ses yok. Annem bizi gecici sureligine okula misafir ogrenci olark kaydetti.Bu arada midyata geldgmden beri birsuru teklfler almistim. Henuz 7. sinifa gecmeme ragmen.Gercekten sacmaydi.Ask mis :P.. Kimin umrunda..

Neyse okula gidip geliyordum artk 7. sinifa baslamstm.Aradan 2 ay gecti.Babamdan hala ses yok.Birgun mudur yardimcisi beni cagirdi.Arayan babamdi.Babamla konusuyordm 5 aydan sonra.soyle basladi konusmasina " kizim yengenin bir sucu yok" orda dunyam yikildi birdaha. Bizi ozledgini belirtmesi gerekirken pismanligini dile getirmesi gerekirken agzindan cikan tek sey YENGEN !! neyse konusmasina dewm etti " kizim annene soyle kaydinizi oraya alsin" orda bayilmak uzereydm.Nefessiz kaldim bir an.Astim da wardi bende. Babamn suratina tlfnu kapattm.Bu sozu acik acik bizi istememek anlamina geliyordu.Ewe geldgmde anneme anlattm.Annem benle kardesimi bir odaya aldi.dediki " cnm kizlarim bakin babaniz ne sizi ne beni istemiyor yaptiklarinida siz gordunuz bana yapicak baska care birakmadi BOSANMA davasi acacagm " dedi.Annem hakliydi yine.Bizi istemeyen birinin yannda kalamzdik.Annem ikametgah bilgilerimizi degistirdi.Okula kaydimizi yaptirdi.Tabi istanbuldan gelmis olmam bu arada butun okulun dikkattini ustume topluyordu.Birde basimda o kadar bela warken.Lanet olasi erkekler rahat birakmiyordu beni.Alismak cok zor oldu bu ortama. Ki ben saflik icinde buyums biriydm.Nerden bilebilirdm ask islerini.Elbet onunda bir zamani wardi ama. Mardini anlatiym birazz.Iki katli bi ew.Asagi katta dedem ve anneannem.Ust katta ise Dayim yengem ve 4 cocugu. Biz dogal olarak alt kata yerlestik.Sokakta hic arkadasm yoktu.Ama okulda wardi.Oyle iyi dosttuk ki onlarla anlatamam.Iclerinden biri oldukca caliskandi saolsun bana cok yardimci oldu.Her iki donemi de tesekkurle gecirmstm.Ogretmenlerin gozunede girmeyi basarmistm.Ew hayatinda ise annem hep kendini baskalarina muhtac hissediyordu.Bu yuzden hep dislaniyorduk.Belkide ben oyle hissediyordm.7. sinifi da oyle atlattk. Yaz tatilindeydik.

Siradan gunlerdi artk bizim icin.Maziyi nerdeyde unutmus gibiydik.

Taaki o gune kadar..