Lâl Feryatlar (#wattys2019 )

"Durmasını İstiyorum"

"Durmasını istiyorum" demişti Hannah. "İnsanların, hayatın..."

Ve onu kimse dikkate almamıştı.

Bir bakıma haklılardı,

Sen sürekli güler yüzlü, herkese nazik ve mutlu(!) görünen bir kızın intihar edeceğini düşünür müsün?

Hayır, düşünmezsin. Neler yaşadığını bilmezsin.

Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşayanlardan olmaya devam et!

Ben düşüneyim senin yerine.

Sürekli mutlu görünen insanlar, mutlaka bir yerlerde sessizce ve tek başlarına ağlarlar.

Bunu asla unutma!

Dünya çok berbat, hayat çok acımasız gibi melankolik cümleler kurmayacağım.

Çünkü yalanlar!

Berbat olan insanlar ve herkes içinde bir yerde Vicdan denen soyutluğun var olduğunu unutmuş durumda.

Acımasızlar... Söylenecek en uygun sözlerden biri.

Ve en kötüsü de acımasızlıklarının kaynağı düşüncesizlikleri.

"Beynini kullanmayı bilmiyorsun" dendiğinde herkes karşı çıkar değil mi?

Ama bir düşün bakalım "Acaba sözlerinde haklılık payı olabilir mi?"

Empati kur biraz. Sor: "Kimseye anlatamadığın bir derdin var mı?"

Dert şiiri deriz her zaman -geçici hevesler, fındık kabuğunu doldurmayacak acılar- yazılan şiirlere.

Ama asıl acı, kimseyi anlatılamayandır.

Şairler, hiçbir zaman asıl dertlerini yansıtmamışlardır şiirlerine.

"Neden?" diye düşünün bakalım.

Sizin yüzünüzden. Okuyucularının...

Yalandan dertlerinizi ısıtıp ısıtıp kendinizi çok mutsuz melankolik haline getiriyorsunuz.

Şiirlerden gerçek acıları okuduğunuzda "kimsenin bu kadar sorunu olamaz" deyip yalanlıyorsunuz.

Bu yüzden edebiyatın doğru kabul edilen yanlışlarla bütünleşmiş olduğuna inanıyorum.

Küstahlığımı mazur görün ama

Buraya kadar okuduysanız eğer,

Şiirleri sadece okumuş olmak için okuyanlardansınızdır.

Şimdi, kapatın kitabı

Biraz düşünün

Sonra hiçbir şey anlamamış, okumamış gibi davranarak aynı hayatı yaşamaya devam edin.

Sağlıcakla...

-Gülperi Kevser

Instagram: @1rosefairy.2
Twitter: @1rosefairy
Tumblr: @1rosefairy

Vote'lerinizi eksik etmeyin lütfen. Sizi seviyorum.❤