Stiekem leven is moeilijk

Emmers water

Mijn telefoon trilt, het is Tessa. Ze vraagt of ik met haar mee wil naar de manege. Ik denk even na en antwoord dan dat ik er om 12:00 ben. Snel trek ik een oude broek aan en drink een glas water. Om 12:02 sta ik bij de manege, Tessa is bezig een van de paarden op te zadelen. Ik kruip onder een hek door en loop naar haar toe. "Hey, Joes is achter in de schuur." Ik kijk een beetje verbaasd op. Is Joes er ook? Joes is het vriendje van Tessa sinds een paar maanden. Ik mag Joes wel. Hij is blijven zitten vorig jaar, maar hij heeft nog veel contact met zijn oude klas. Ik ken daardoor ook een paar van zijn vrienden. Ze komen vaak naar ons toe in de pauzes. Ik loop naar de schuur en zie dat Joes bezig is met een houten plank. "Wat ben je aan het doen?" Ik vraag het precies op het moment dat hij op de plank springt waardoor er een luid gekraak te horen is. Ik heb geen zin om mijn vraag opnieuw te stellen en leg mijn spullen in een hoek. Buiten hoor ik dat iemand zijn fiets tegen het hek aangooit. Een paar seconden later hoor ik een stem die ik maar al te goed ken. Ik kijk Joes aan. "Is dat wie ik denk dat het is?" Joes haalt zijn schouders even op en kijkt dan om de hoek van de schuur. "Als je je ex bedoelt, dan ja." Ik kijk nu zelf ook. Naast een van de paarden staat hij: Julian. 

Ik zit roerloos op een stoel tegenover Julian. We kijken elkaar niet aan. In mijn hoofd vliegen honderden gedachten voorbij. Nog even en ik begin te schreeuwen dat ze hun kop moeten houden. Ik besluit op te staan en loop naar een van de paarden. Als ik me weer omdraai zie ik dat iedereen opeens achter me aan is gekomen. Tessa en Joes leggen een balk op de grond en Julian springt erover heen. Ik gniffel, het ziet er dom uit. Tessa en Joes zijn aan de beurt. Als ze hebben gesprongen vraagt tessa of ik water wil halen voor de paarden. Ik loop naar de waterput en vul een emmer. Als ik langs Julian loop haalt hij snel zijn hand door de emmer waardoor ik nat word gespetterd. Ik kijk hem aan met vuur in mijn ogen. "Wat doe je sukkel?" Ik geef hem een duw en een plons water valt op zijn schoenen. Hij kijkt me aan. "Hier ga je voor boeten stomme trut." Hij vliegt op me af en gooit me op de grond. De emmer water komt een paar meter verderop tot stilstand. Vliegensvlug sta ik op en trap Julian tegen zijn scheenbeen. Hij zakt door zijn knieën en ik trap hem nog een keer. Nu in zijn buik. Op dat moment komt Joes op ons afrennen. Hij trekt Julian weg. Julian probeert zich los te rukken. "Kom vechten dan, stom wijf dat je bent, kom vechten dan!!" Op dat moment rukt hij zich los. Hij stormt op me af. Ik weet niet wat ik moet doen. Als reflex haal ik naar hem uit. Ik raak hem vol op zijn slaap en hij valt neer. Joes kijkt me even verbaasd aan. "Mooie rechtse."